Genellikle bir kitabı okumaya başlamadan önce pek yorumlara bakmayı tercih etmiyorum, olumlu-olumsuz düşüncelerin beni etkileyip kitaptan alacağım hazzı etkilemesini istemiyorum. Ne var ki, bu sefer okusam mı okumasam mı diye kitaplık önünde düşünüp dururken yorumlara bakayım da karar vereyim dedim. Genel anlamda okuduklarım kitabın anlaşılmasının zor olduğu ve betimlemeler ile dolu olduğuydu. İşte bu dedim, doğru tercih. :)
Kitap 6 öyküden oluşuyordu, ben her birini sevdim, hepsini anladın mı peki derseniz, elbette ki benim de anlamlandıramadığım birçok nokta oldu. :) İçlerinde bazı öyküler belli bir olay örgüsü dahilinde ilerlediği için anlaşılırlığı daha iyiydi, ben ne okudum acaba dediğim zamanlarda ise duyguların aktarımına kendimi bıraktım diyebilirim, yalnızlık, çaresizlik, yabancılaşma, düşüş vb kavramların okuyucuya geçişindeki kelime seçimleri ve betimlemeler ile bir nevi gözlerinizin önünde resmetmesi en sevdiğim durumdu.
Yeni başlayanlar için sonralara saklanabilir, diğer kitaplarına öncelik vermekte yarar var, bir de öyküleri arka arkaya okumak yerine günlere yayarak okumak daha iyi gibi geldi bana, çünkü ifadelerin yoğunluğundan olsa gerek bazen satırlar daha fazla gitmiyordu, soluklanma ihtiyacı hissettim :)
Sürgün ve Krallık 
Albert Camus