İsa Mesih Tanrı’nın Egemenliği’yle, kendi kimliğiyle, sonsuz kurtuluşla, doğrular ve yanlışlarla ilgili derin ve kapsamlı gerçekler öğretti. Ancak bunları ağır, uzun tümceli ve akademik açıklamalarla değil, genellikle ‘benzetme’ dediğimiz sade ve yalın öykülerle yaptı. Böylece bize önemli bir ders verdi: Kutsal Kitap’a dayalı önemli öğretişler, yorumlar ve ilahiyat çalışmaları son derece sade, öz ve anlaşılır bir dille ortaya konulabilir.
Ne var ki, ilahiyatla ilgili çalışmalarda genellikle ağdalı ve karmaşık bir dil kullanılır. Çünkü böyle yapmakla konuya yüce ve bilimsel bir hava katıldığı sanılır. Oysa Tanrı’nın yaklaşımı böyle değildir; O ruhsal gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizleyip küçük çocuklara açmıştır (Luk.10:21). Tanrı’nın isteği buydu ve öğretmenliğin ustalığı da burada yatar. Mesih’in öğretmenleri, ruhsal gerçekleri bilge ve akıllı kişilere değil, küçük çocuklara açıkladıklarını unutmamalıdırlar.
Sürgün ve Ötesi, Kutsal Kitap’ın zor anlaşılır gibi görünen kısımlarını son derece yalın ve sıcak bir dille yorumluyor. Derin sulardan eşsiz benzersiz inciler çıkarıyor, özenli ve anlaşılır bir üslupla parlatıp biz okurlara sunuyor. George Bristow, hem Tanrı vergisi öğretmenliğin hem de dua, deneyim ve alın teriyle gelişen usta yorumculuğun ürününü bu kitap ile bizlere sunuyor.
