Toplum olarak okumuyoruz. Düşünmüyoruz. Günlük hatta bazen saatlik gündemlerle ilgilenip sorunları çözmeye çalışmıyoruz. Sürekli bir kadın cinayeti haberi duyuyoruz. Bazılarını ise duymuyoruz. Bu cinayetlerden sonra sosyal medyada herkes kınama mesajları yayınlıyor. Âdeta insanlar hikaye ve post atma yarışına giriyor. Ama olaydan 1 hafta sonra her şey unutuluyor. Yine herkes eskisi gibi yaşamaya devam ediyor. Sosyal medyada kadın cinayetiyle ilgili paylaşım yapmanın çözüm olduğunu düşünüyoruz veya paylaşım yaparak elimizden geleni yaptığımızı düşünüyoruz. Eğer çözüm sosyal medya hesabından kınama mesajı yayınlamak olsaydı bunu ben de yapardım ama bu bir çözüm değil.
Hiçbir insan katil, tecavüzcü veya da sapık olarak doğmuyor. Onlar yaşadığımız toplumun ürünleri. O katili de veya diğer suçlu insanları da bir anne ve bir baba yetiştiriyor. Peki çocukların yetiştirilme tarzını hiç eleştiriyor muyuz? Düşünüyor muyuz? Bu konular hakkında okuma yapıyor muyuz? Maalesef bunların hiç birini yapmıyoruz. Sosyal medyada paylaşım yapmak hiçbir olayı çözmeyecek. Miting yapıp eylemler yapmak kadın cinayetlerini bitirmeyecek.
Okumadan, düşünmeden hiçbir şeyi düzeltemeyiz. Size iki kitap tavsiye ediyorum: Birisi Aziz Nesin'in Surname isimli kitabı diğeri de Fatma Aliye'nin Levayih-i Hayat isimli kitabı.
Levayih-i Hayat yüz yıl önce kadınların sorunlarını bu kitabında yazmış. Yüz yıl geçmiş ama değişen hiçbir şey olmamış. Sorunlar hâlâ aynı.
Aziz Nesin isimli kitabında toplumun bir kişiyi nasıl suçlu haline getirdiğini anlatıyor. Lütfen okuyalım arkadaşlar okumadan, düşünmeden hiçbir şeyi çözemeyiz.