Erken dönem sürrealist sanatçılar kadının 19. yüzyılda yaygın olan idealize edilmiş, mesafeli, erotik tasvirlerinden haberdardırlar ve bu öznel bakışın sınırlarını ileriye doğru zorlayarak modellerini kolsuz, göğüssüz, hatta başsız olarak yeniden tasarlamışlardır. Dişi formunun bu şekilde indirgenmesi cinsellik anlayışını altüst etmeye olduğu kadar, izleyicinin bakışı altındaki konuyu iyice uzaklaştırmaya da yöneliktir.