Sürücü Koltuğu
Muriel Spark
Yorumlar ve İncelemeler
Kaderini Bir Arabanın İçine Saklayan Kadın
Şimdi sizden beş dakikanızı ayırmanızı ve şu soruları yanıtlamanızı istiyorum: Hiç kendinizi tekinsiz, gergin, endişe verici bir ortamda hissettiniz mi? Ya da hareketleri ve konuşmasıyla sizi şaşırtan biriyle sonunu tahmin edemediğiniz bir yolculuğa çıktınız mı?
Bu sorulara yanıtınız “hayır” ise üzgünüm. Çünkü 
Sürücü Koltuğu bu sorulara “evet”
Sıcağı sıcağına bir şeyler yazmak istiyorum Sürücü Koltuğu hakkında. Öncelikle kitabı birlikte okuduğum sevgili arkadaşım Emir, iyi ki bu kitapla beni karşılaştırdın. 
emirsbook
Sürücü Koltuğu farklı bir okumaydı. Lise adlı karakterimiz tek yön bir biletle seyahate çıkıyor. Seyahatin onun için bir anlamı var esasen. O 3 yıldır tatile çıkmamış ve bu tatilin amacı da çok başka. Zaten Lise bambaşka. Giyinişi, hareketleri ve gülüşü ile hayal ettim onu ben. Ve uçak yolculuğunda biri çıkıyor karşısına Lise'in. İşte sonra olanlar oluyor. Her yol o kişiye ulaşıyor, her adım aynı yerde son buluyor. Seyahatle başlayan serüven bir gerilime sonra da okuru da içine alan bir kaosa dönüşüyor.
İnsanların arayışları geliyor okurken aklıma. Hepimizin farkında olarak ya da olmayarak aradığımız şeyler. Ya da tam karşımızda duran ama ısrarla onu ötekileştirdiğimiz bireyler, farklılıkları yüzünden görmezden geldiklerimiz ve eşit davranmadıklarımız düşüyor aklıma. Kadın erkek ilişkilerindeki istekler, toplum tarafından uygulanan hâttâ dayatılan baskılar ve daha fazlası çıkıyor sayfalardan ve canlanıyor gözümde.
Bir kadının, -kendi çizdiği kadere doğru yol alırken sürücü koltuğunda oturan bir kadının- karanlık deneyimine şahit oldum. 90 sayfalık kısacık bir kitabın, bu denli sarsıcı ve etkileyici olmasını beklemiyordum. Her okuyucunun sevebileceği bir kitap olmadığını düşünsem de Lise gibi farklı arayışlar içinde olanlara mutlaka tavsiye ediyorum. Direksiyonun başında siz olsaydınız, her şey aynı mı olurdu merak ediyorum...
Sanmıyorum ki bu kitabı okuyup da “ben ne okudum şimdi ya!?” demeyen birisi çıksın. Kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar bu his, bu cümle peşimi bırakmadı. Gördüğüm kadarıyla kitap, okurları ikiye bölmüş durumda. Ya çok seviyorlar ya da nefret ediyorlar. Ben sevenler tarafında yerimi aldım :) 
Burcu Booker ’ın da kitabı anlatırken dediği gibi sürekli bir rüyanın içerisindeymişsiniz gibi bir his. Ama çok kasvetli bir rüya bu. Bir türlü uyanamadığınız, yer yer nefes alamadığınız, bitsin de ne okuyorum artık bi’ anlayayım dediğiniz bir kitap. Bence çok da sürükleyici çünkü o kadar sayko şeyler anlatılıyor ki, her sayfada, “bir dakika ya, ne oluyor şimdi!?” diyorsunuz. Bence çok muuhhhteşem ironilerle dolu. Özellikle kadın-erkek eşitsizliğini ve toplumun farklı olanı dışlamasını muazzam bir ironiyle anlatan harika bir kitap. Umarım siz de okuyup, sevenler tarafında yerinizi alırsınız. (Ayrıca kitabımız ölmeden önce okumanız gereken 1001 kitap listesindeymiş. Listeyi takip edenler için de ufak bir not olsun.) Sevgiler! 🤍
