Sözler ve Alıntılar
İnsanların adiliği, ellerinin duygusuz, kalplerinin ise kaskatı bir hal almasından, kötü alışkanlıkları edinmelerinden ve vicdanlarının katılaşmasından ileri gelmektedir.
kadın, ne " Rüzgarda uçan bir tüy kadar hafif", ne de " Kavak ağacının titreşen yapraklarındaki yanıp sönen gölgeler gibi değişken" olmalıdır.
“Başkalarının susuzluğunu giderenler, aynı zamanda kendi susuzluklarını gidermek imkânını da bulacaklardır.”
Elinize İyi bir kitap geçtiği zaman kendinize şöyle sormalısınız: "Bir Avusturalyalı maden arayıcısı gibi çalışmaya hazır mıyım? Kazma ve küreklerim iyi iş görecek durumda mı? Kollarımı sıvadım mı? Gücüm kuvvetim yerinde mi? Moralim yüksek mi?" Canınızı sıkma pahasına da olsa, bu teşbihe biraz daha devam edeceğim; çünkü benzetmeyi çok faydalı görüyorum. Aradığınız maden, yazarın düşünceleri veya söylemek istediği şeylerdir; madeni elde etmek için kırıp parçaladığınız ve erittiğiniz taşlar ise yazarın kelimeleridir. Kazma ve kürekleriniz kendi dikkat, zeka ve bilginizdir; yüksek fırınınız da kendi düşüncelerinizle dolu olan ruhunuzdur. Bu aletler ve bu ateş olmaksızın iyi bir yazarın söylemek istediği şeyleri anlayabileceğinizi sanmayın; madenden ufacık bir parça bile koparmadan önce, çok keskin ve ince bir alet kullanmaya ve son derece sabırlı bir eritme işlemine ihtiyaç duyacaksınız.