You can find High Rated Susannah'nın Şarkısı quotes, high rated Susannah'nın Şarkısı book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Kara Kule'ye ulaşmamıza çok az kaldı ama dertlerimiz bitecek gibi değil.
Çok iyi kurgulanmış bir roman okudum. Daha önce hiç bir yazarın kendini bu şekilde hikayeye eklediğini hiç görmemiştim. Tam King'lik bir hareket. Yarattığı karakterlerin hayata geçtiği bir evren varsa eğer umarım o zaman çizgisinde yaşamıyoruzdur.
En zevk aldığım bölüm kesinlikle bir yazarın günlüğünden bölümler oldu. Kara Kule serisinin King için bir seriden fazlası olduğunu, hayatının çalışması olduğunu anlayabiliyoruz. Bir nevi dünyaya bıraktığı mirası.
Bir yandan hemen bitirip Kule'ye ulaşmak bir yandanda serinin asla bitmemesini istiyorum. Beni tam anlamıyla içine aldı, büyüledi. Roland 'ı bu kadar sevebileceğini tahmin edemezdim. Sanırım bende Kule' ye karşı bir takıntı oluştu.
Son düzlükteyim artık bakalım nelerle karşılaşacağım.
Detta ve Odetta sonra Mia. Kara Kule serisinde en heycanlandığım satırları bu kitapta okudum diyebilirim. Yaratıcınla tanışmak sana ne hissettirirdi bilmiyorum sevgili okur ama ben King’in yer aldığı satırlarda kayboldum.
Susannah, 1964 yılında terk ettiği New York şehrine geldiğinde gazetelerin takvimi 1 Haziran 1999 tarihini göstermektedir. Ve aynı Susannah, bedenini işgal eden Mia ile mücadele ederken, Eddie'nin bir şekilde peşinden gelip onu arayacağını biliyordu. Susannah, Detta, Mia... Tek bedendeki bu üç ayrı kişiliğin kıyasıya savaşı, New York'taki bir otel
Düşünün bir roman yazıyorsunuz. Karakterlerin özelliklerini, önemli detaylarını belirliyorsunuz. Acaba bu yazdıklarım tutar mı tutmaz mı derken, bir de bakmışsınız oluşturduğunuz karakterler kapınızda belirmiş :) Gilead'lı Röland'ın buz gibi soğuk gözleriyle Stephen'a bakması gibi kendi oluşturduğunuz karakterler aynı şekilde kapının eşiğinde size
Kitap uzun zaman elimde süründü maalesef çünkü bir süre ara verdikten sonra tekrar kitabın içine girmekte çok zorlandım. Yazarın kendini de hikayenin içine katması çok güzeldi. Bu ayrıntıya bi de Peyami Safanın bir akşamdı kitabında rastlamıştım.
Kitabın sonunda da yazarın günlüğünden parçalar bulunması da serinin yazım serüvenini görmemiz açısından güzel olmuş.
Kara kule serisinde ilk üç kitabı çok hızlı bitirmiştim. Ama 4-5-6 kitaplar zor bitti. Kara Kulede ne olduğu çok büyük bir merak konusu başlarda çok merak etmiştim bunu ama seriye devam ettikçe merak duygusu azaldı bende son kitabı da birkaç ay sonra okumayı düşünüyorum. Zamanı olanlar için bu seriyi tavsiye ederim.
Serinin birçok okuru tarafından en zayıf kitap olarak değerlendirilse de ben böyle düşünmüyorum. Mia, Susannah, Roland, Eddie, Jake ve Callahan kitap boyunca bence tatmin edici düzeyde rol almışlar. Bu kitabın Calla'nın Kurtları finali ile bağlantısı ve akabinde evrenler arasında yapılan geçişler yönünden ayrı bir önemi olduğu kanaatindeyim. King'in finale bir kala bize gösterdiği bu farklı perspektiften dolayı bir hayli memnun olduğumu ifade etmek isterim. Kule artık hiç olmadığı kadar yakın...
Gerilim dozu çok yüksek bir altıncı bölümle karşı karşıyayız. Kahramanlarımız ayrı ka-tetler oluşturacak şekilde başka dünyalara gidiyor. (Bundan pek memnun olmadım) Bir tanesi asıl olan dünya ve Kara Kule'yi çok fazla hissediyorlar. Ayrıca Stephen King de kendisini dahil etmiş. (Mütevazı bir şekilde)
Güzel bir tat bırakıyor ve meraklı bir kediye dönüşmenizi sağlıyor. Artık son yaklaşıyor ve bu biraz üzücü.
Serinin 6. kitabında kahramanlarımız bu sefer bizim dünyamıza geçiyorlar. Ancak geçtikleri tarihler birbirinden farklıdır. Susannah 1999 yılında içindeki Mia ile yolculuk etmektedir. Mia çocuğunun bir an önce doğmasını isterken Susannah’a bu çocuğun Roland’dan olduğunu söyler. Jake ve Callahan da Susannah’ın arkasından giderler. Öte taraftan Roland ve Eddie 1979 yılına “gül”ün olduğu arsayı satın almak için Tower’ın peşine düşerler. Birtakım silahlı mücadeleler ve ikna sürecinin ardından Tower’dan arsayı satın almayı başarırlar. Bundan sonra çok enteresan bir şey olur. Roland ve Eddie serimizin yazarı Stephen King’in yanına giderler. Bu kısım bana biraz saçma geldi açıkçası.
Susannah’ın Şarkısı seride okuduğum altı kitap içinde bence en kötüsüydü. Anlayamadığım noktalar oldu ve son kitapta aydınlatılamayacak yerler olacağı hissine kapıldım. Sanırım tam anlayabilmek için diğer King kitaplarına da hakim olmak gerekiyor.
Evet son düzlükten önceki virajida bitirtim. Bu 6. Kitap tamamen bir sonraki kitaba hazirlik olarak görüyorum. Akış olarak hiç duraksamıyor. King'in kendine ayırdigi bolum bence cok basarili. Sonunda kulenin yikilmasiyla olacakları biliyoruz. Ve kuleyi kurtarmak silahşorlerin elinde. Son bolum "Bir yazarin gonlugu" bambaska bir guzellikti. 7. Kitap efsane olacak bence..
