İstanbul dipsiz bir kuyuydu, sürekli yeni insanlar geliyor, kuyuya atlıyor ama İstanbul kuyusu bir türlü dolmuyordu.Yeni bir dünya umuduyla geliyordu insanlar. Yeni bir hayat, yeni bir iş, yeni bir aş, biraz huzur.. Başlarını sokacakları bir ev, karınlarını doyuracakları bir iş.. Varsın tek gözlü olsundu, penceresiolmasındı, güneş görmesindi. Yeter ki huzuru versindi.
Sayfa 6 - Destek Yayınları - 14. Baskı - Eylül 2019Kitabı okudu