Amcası, çöldeki o ilk berbat günde ona ne demişti?
"Şu çalılığı görüyor musun? Sadece o çalılığa kadar yürümen lazım..."
Amcası onun çölü atlatmasını böyle sağlamıştı, yavaş yavaş, adım adım..
(..)
Sadece bugün, başka bir gün değil.
Onlar olmadan hayatıma nasıl devam ederim?
Ama nasıl devam etmem ki? Onlar benim hayatımı sürdürmemi, büyümemi ve başarılı olup hatıralarına saygı göstermemi isterlerdi.
Hepsinden öte, amcasının onu çölde nasıl cesaretlendirdiğini unutmuyordu.
Adım adım... Günden güne... Sadece bugün, atlatmaları gereken tek gün, bugün...