Açelya Patikası’nda Geçen Bir Ömür

Sylvia Plath

Timur Sönmez
Eğer düşünmeseydim, daha mutlu olurdum.”
Yaşamak ince iş Böyle bir toplulukta; Karanlık ürkütücü "Suyu Geçiş"inden kesintiler
Reklam
Belli etmiyorsun ama tuhaf bir yarayla acı çekiyor senin bedenin.
Oysa ki hayatımın en parlak günlerini yaşıyor olmam gerekirdi..
Sonra neden Sylvia gibi hissediyorsun diyorlar:)
Felsefe, psikoloji, din konularında okuyup öğrenmeye istekli olduğu halde her birine başlayıp yarım bırakmışlığı nedeniyle kendisini kendine karşı hain ve sahtekar olmakla suçluyor, hiçbir zaman istediklerini gerçekleştiremeyeceğini düşünüyor ve kendisini tamamlanamamış işlerle dolup taşmakta olan bir çöp yığını gibi hissediyordu.
Sayfa 38
Reklam
Annesi, çok zeki olmasına rağmen Sylvia'nın 5. sınıfı tekrar etmesini istedi. Sylvia'nın yeteneklerini gören annesi onun zeka düzeyinin ölçülmesini sağladı. Yapılan ölçüm sonucunda zeka düzeyi diğer ifadeyle IQ'su 160 olarak ölçüldü. 140 ve üzeri puan alanların 'dahi' kategorisine girdiği zeka bölümlemesinden görüleceği üzere Sylvia oldukça yüksek bir zeka düzeyine sahipti.
Sayfa 20
Boyuna
Ama enine olmayı tercih ederdim. Ben kökünü toprağa batırmış bir ağaç değilim Taşları ve o ana sevgisini emen, Bu yüzden büyüyemiyorum parlak yapraklara her nisan, Bir çiçek tarhının güzelliği de olamadım ne yazık ki. Sanki özenle boyanmış ve kendi payına düşen hayranlarını kabul eder gibi, Pek yakında bütün yapraklarından birer birer döküleceğini bilmeden. Benimle karşılaştırılırsa, ölümsüz sayılır bir ağaç... Ve bir çiçek o kadar uzun boylu değildir belki, ama kalkışmanın anlamını bilir, Bense ömrünü bir ağacın, cesaretini istiyorum bir çiçeğin...
“Kalbim, hayatım boyunca adını koyamadığım bir şeyin özlemini çekti.”
Yakında, çok yakında Vahim bir öldür gücü Evimde, etimde olacak
Reklam
14 yaşında Sylvia:)
"Bir şiir okurlarla paylaşıldıktan sonra, o şiiri yorumlama hakkı artık okuyucunundur."
Sayfa 23 - 14 yaşında yazdığı ilk şiirden sonra öğretmeninin tepkisini ileten annesine verdiği cevap
Ölüm çok güzel olmalı, yumuşak, kahverengi toprakta yatmak, birinin başının üzerinde çimlerin dalgalanması, ve sessizliği dinlemek. Dünün olmaması, ve yarının olmaması. Zamanı unutmak, hayatı affettmek, barışta olmak…
"Harlı alevlerin ortasında bile altın nilüfer yetiştirilebilir."
Sayfa 121 - Sylvia Plath'ın mezar taşındaki yazı
Bütün bu sorumluluk listesine ve koşturmaya son vermek istedi. Kendisini intihar etmeye yakın hissetti. "Dünyayı kendi yokoluşunla yok etmek, ümitsiz egoizmin vardığı asılsız en üst noktadır." diye düşünüyordu.
Sayfa 37 - Günlükler, Sylvia PlathKitabı okudu
Resim