Farsça tarih kitaplarının en meşhur ve en önemlilerinden biri olarak değerlendirilen Tabakat-ı Nâsıri,1260 senesinde Kadı Minhâc-ı Sirâc el-Cûzcânî tarafından Dehli’de kaleme alınmıştır. Yirmi uç tabakadan/bölümden oluşan eser, umumi bir İslam tarihidir. Hz. Adem' den başlayarak kendi zamanına kadar gelen olayları ihtiva eden eser, üslubunun güzelliği ve muhtevasının genişliği sebebiyle XIII. yüzyılda yazılan Farsça tarihler arasında seçkin bir yere sahiptir. Bu çalışmada eserin on ikinci ve on üçüncü tabakalarını teşkil eden Selçuklular ve Sultan Sencer'den sonra hüküm süren Atabeglikler bahsi tercüme edilmiştir. Söz konusu bölümlerde Selçuklularla ilgili verilen bilgiler muhtasar, hatta bazen hatalı olmasına rağmen, diğer kaynaklarda mevcut olmayan önemli bilgilere de tesadüf edilmesi, eseri Selçuklu tarihinin önemli kaynaklarından biri haline getirmektedir.
