"Tahir'in mezarına vardı. İçinde acı, patladı patlayacak bir volkan gibi kaynıyordu. Tahir'in mezarı başında öyle bir ah etti ki, sanki bütün cihan titredi. Gül teninden kanlı yaşlar sel gibi boşandı, narin bedeni bir saralı gibi titredi. Daha fazla dayanamadı. Tahir'in mezarının üzerine eğilip, bütün kuvvetiyle toprağa
Hep duyduğum Tahir ile Zühre'nin hikayesini hiç bilmiyordum. Kitabım ikinci el, lisedeki edebiyat hocam vermişti. O yüzden altı hep farklı kişiler tarafından, farklı yerlerinden çizilmiş satırlar vardı. Bu derin cümleleri böyle okumak daha da güzel oldu. Tahir ile Zühre'nin; bir elmanın iki yarısının aşk, hasret ve kederle biten hikayesi de bir çırpıda bitti.
Garip bir his sardı benliğimi,
Sanki elimden aldı gençliğimi.
Öyle bir aşk ateşi sardı ki beni,
Aklımı başımdan aldı gitti benliğimi.
Tahir ile Zühre (zühreden)
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hatta sevda yüzünden ölmek da ayıp değil bütün iş Tahir ile Zühre olabilmekte yani yürekte. Diyerek Türk halk hikayesi olan Tahir ile Zühre’ yi tertemiz açıklamış Nazim Hikmet.
Nazım Hikmet’in bu güzel şiirin bilmeyen yoktur ama merak edip de Tahir kimdir Zühre kimdir diye araştıran var mıdır? Pek
Çok büyük bir zevkle okudum. Bence her insan kendi edebiyatıyla hemhal olmalı. Canım halk edebiyatım Su gibi akıyor öykü. Kesinlikle buna yabancı kalmayın diyorum. Sevgiler...
