Özel'in bu kitabı, diğer okuduğum kitaplarının aksine bir sene elimde döndü durdu. kendimi okumaya zorlasam da bir şekilde kitapla frekansımız tutmadı. ta ki "anlam vardı abi ya, bizim bir buçuk soğansız anlam nerede kaldı" buhranı tekrar nüksedene kadar. çileyi doldurmak, çileden çıkmak adlı bölümü okuyunca dedim ki, evet. evet. bu.
ağrılarınız, hayatla kavganız yoksa, her şey tam tıkırındaysa okumayın. okuyamayın. (beddua değil, iyilik).
