Tanrı, Ölüm ve Zaman
Emmanuel LevinasTanrı, Ölüm ve Zaman Sözleri ve Alıntıları
Tanrı, Ölüm ve Zaman sözleri ve alıntılarını, Tanrı, Ölüm ve Zaman kitap alıntılarını, Tanrı, Ölüm ve Zaman en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hegel'in Cevabı: Mantık Bilimi (Ölüm ve Zaman)
Ölümün hiçliğini bütün saflığıyla düşünmenin imkânsızlığını öncelikle belirtmek gerekir. Hegel, felsefenin başlangıca yerleştirdiği farklı kendilikleri/varolanları (Seiende) (su,nous vb.) gözden geçirdikten sonra, başlangıcın öncelikle belirlenmiş olarak düşünülemeyeceğini söyler. Felsefenin başlangıcı böylece başlangıcın felsefesi olur. Bu durumda düşünce, belirlenimin içerdiği şeyi belirleyecek ve açıklayacaktır: Bu belirlenimsiz olana eklenebilecek çeşitli yüklemleri belirlemek.
Bu durumda, saf, boş ve belirlenimsiz varlıkla başlamak gerekir. Başlangıçta gereken şey, bir şey olması gereken bir hiçliktir. "Henüz hiçbir şey yoktur ve bir şeylerin olması gerekir. Başlangıç saf hiçlik değildir, bir şeylerin çıkması gereken bir hiçliktir; varlık da onun içinde zaten içerilmiştir" diye yazar Hegel...
...
...Hiçlik varlık boyunca koşar.
Sayfa 72 - Dost Kitabevi
Etik Öznellik (Tanrı ve Onto-teo-loji)
...Söylemek, ben'in kendi kimliğinin ötesinde kendini ikâme ederek ve böylece biricikliğini ortaya serrek geri dönüş içinde soyunduğu tek tarzdır. Bu durumda özne, eşitlediği dünyaya açılımı içinde aşkın öznellikle eşdeğer görülemez. Söylemek, bilincin ya da yükümlülük almanın içinde durmaz ve hitap ettiği kimseyle bir bağlantı belirtmez. Kendini sonuna kadar sergilemenin, sınırsızca sergilemenin bir tarzıdır.
Rehin olan öznenin başlangıcı yoktur: her mevcudiyetin berisindedir. Bu nedenle bellek öznelliğin senkronize etmeyi başaramaz. Asla şimdiki zaman olmamış bir geçmişe, kökensellik-öncesi duygulanım olan çok eski bir geçmişe öteki tarafından göndermedir. Bu öznellik, yakının yakınlaşması olarak yakınlığın düğümünde içerilmiştir. Paradoksal yakınlaşmadır bu; çünkü bu yakınlaşmayla birlikte, mesafe yakınlaşma ölçüsünde artar ve ne kadar yakın olunursa o kadar uzak olunur. Fakat bu paradoks Sonsuz'un şanını genellikle özneler-arası olarak adlandırılan ilişkinin içine dahil eder. Bu ilişkiden Sonsuz, muzaffer olarak ayağa kalkar.
Sayfa 157 - Dost Kitabevi
Hegel'den Fink'e Ölüm Skandalı (Ölüm ve Zaman)
...Biz dünyanın içinde dünyaya geliriz ve dünyanın içinde dünyadan çekip gideriz. Dünyanın içinde, zaten dünyevi olanın altında sınıflandırılmışızdır. Kurtuluş yoktur.
Sayfa 90 - Dost Kitabevi
Heidegger'le Başlamak (Tanrı ve Onto-teo-loji)
...inkâr, terk ettiği toprağın tozunu ayakkabılarının ökçesinde korur.
Sayfa 118 - Dost Kitabevi
Bilinçten Peygamberliğe (Tanrı ve Onto-teo-loji)
...Böylece Tanrı, tematikleştirilmiş olarak ve varlığın akışı içinde sürüklenerek "felsefeye girer". Oysa bizim burada aradığımız Tanrı inanılmaz bir şekilde varlığın ötesi anlamına gelir. Dolayısıyla, insan ile onu aşan şey arasında bir ilişki nasıl olabilir? Aşkınlığı içinde varlığın ötesi nasıl düşünülebilir? Felsefenin tarihi aşkınlığın yıkımıdır, içkinliğin savlanmasıdır ve temelde ontolojik olan rasyonel teoloji yükseklik zarflarıyla bu aşkınlığı ifade eder: Tanrı yüksek düzeyde var olur, bütün yüksekliklerin üzerinde bir yüksekliği belirtir.
Fakat bu yükseklik de hâlâ ontolojiden mi kaynaklanmatadır? İçkinlikten bir kopuş değil midir? Yüksekliğin kipliği, başlarımızın üzerinde uzanan gökyüzünden alınmamış mıdır? "Üzerimdeki yıldızlı gökyüzü ve içimdeki ahlak yasası"; bu Kantçı formül tematikleştirilemeyen'i söylemiyor mu?
Sayfa 199 - Dost Kitabevi
Tanıklık ve Etik (Tanrı ve Onto-teo-loji)
...Ben emri kendi sesimde işitiyorum, yoksa bakışın otoriteyi bir put olarak aradığı herhangi bir yerde değil.
Sayfa 194 - Dost Kitabevi
Bloch Okuması (son): Bir Sonuca Doğru (Ölüm ve Zaman)
Jankélévitch'in La mort [Ölüm] adlı kitabında...: "Ölüm düşünceden daha güçlüdür; düşünce ölümden daha güçlüdür." "Aşk, Özgürlük, Tanrı ölümden daha güçlüdür. Ve tersi!" Jankélévitch şunu da yazar: "Ölüm ve bilinç, her ikisi de son sözü söyler, ki bu (aynı anlama gelir) her seferinde sondan bir önceki sözdür. Bilinç ölüme baskın çıkar, tıpkı ölümün bilince baskın çıkması gibi. Düşünce bütünsel yok oluşun bilincindedir, sms düşündüğü ve onu ortadan kaldırabilecek bu yok olmaya yenik düşer. Ya da tersine: yok olmaya yenik düşer ve yine onu düşünür. [...] Öldüğünü bilir, düşünen bir sazdır; ama eklemeliyiz ki yine de ölür. Fakat işte biz yine çıkış noktamıza geri geldik: O ölüyor, ama öldüğünü biliyor."
Sayfa 101 - Dost Kitabevi
Heidegger'in Berisinde: Begson (Ölüm ve Zaman)
...Bergson'a göre doğrusal zaman, madde üzerindeki eylem amacıyla zamanın uzamsallaştırılmasıdır. Kökensel zamana süre denir, her bir anın bütün bütün geçmişle yüklü olduğu ve bütün gelecekle dolu olduğu oluştur bu. Süre, kendine inişle yaşanır. Her an buradadır, hiçbir şey kesin değildir çünkü her bir an geçmişi yeniden yapar.
...
Ama dirimsel atılım Bergsoncu sürenin zamanının nihai anlamı değildir. Yaratıcı Evrim'de dirimsel atılım olarak düşünülen süre, Ahlakın ve Dinin İki Kaynağı'nda insanlar arası bir yaşantı olur. Süre, bir insanın öteki insanın içselliğine yöneltebileceği çağrı olur. Maddenin ötesinde azizin ve kahramanın rolü böyledir; ölümün bir anlamının olmadığı açık uçlu bir dine götüren kahraman ve aziz.
Sayfa 56 - Dost Kitabevi
Bloch Okuması (son): Bir Sonuca Doğru (Ölüm ve Zaman)
Ölümle, ötekinin yüzünde karşılaşırız.
Sayfa 102 - Dost Kitabevi
Ölümden Yola Çıkarak Düşünülen Zaman (Ölüm ve Zaman)
...Ölüm ölüm ânı değildir, olasılık olarak olasılığa bağlanma olgusudur. Gerçekleşmeye varmayan olasılıkla ayrıcalıklı ilişki, olasılık olarak olasılığa bağlanmanın bu biricik olasılığı, ölüm-için-varlıktır. "İmkân olarak ölüm Dasein'a 'gerçekleşecek' hiçbir şey katmaz, fiili olarak kendisi olabilecek hiçbir şey katmaz."
Eğer varoluş varoluş imkânı karşısında bir tutumsa ve eğer imkân karşısında kendi varoluşunda eksiksizse, ancak ölüm-için olabilir. Eğer var olmak var-olmak-zorunda-olmaksa, var olmak ölüm-içi-var-olmaktır. Kendinin-önünde-olmak özellikle budur, ölüm-için-olmaktır (ölüm-için--varlık eğer ortadan kaldırılırsa, aynızamanda kendinin-önünde-olmak da ortadan kaldırılır ve Dasein bir bütünlük olmaz). İşte, insan bütünlüğü içinde böyle düşünülür, dasein her an böyle bütündür: Ölümle ilişkisi içinde.
...
...Ölüm dolayısıyla zaman vardır ve Daseiin vardır.
Sayfa 53 - Dost Kitabevi
Mecburi Geçit: Heidegger (Ölüm ve Zaman)
İnsanın asıl işi (Sache anlamında; bu kelime Sein und Zeit'de yer almasa bile), yapılacak, gerçekleştirilecek, kendi varlık gidişatına göre sürdürülecek varlık olduğundan, özü de var-olma-zorunda-olma'dan ibarettir.Dolayısıyla insan kendi sorgulaması içinde var olacaktır, sorgulayacaktır. Kendi varlığı ile kavradığı varlık arasında mesafe olmalıdır: Dolayısıyla bir ek-sistence [yerinden-edilmiş] olacaktır.
İnsan kendi varlığında, bizzat kendi varlığından yola çıkan varlıktır, kendi varlığını kavraması gerekendir. Dolayısıla Daseiende değil, dasein olarak belirtilmiştir. Varlığı anlamak, var olma zorunda olmaktır. Dolayısıyla insanın kendi varlığı ve anlaşılması gereken varlık, neredeyse aynı varlıktır.
Sayfa 28 - Dost Kitabevi
Zaman: Kımıltısız sonsuzluğun hareketli imgesi.
Ben emri kendi sesimde işitiyorum, yoksa bakışın otoriteyi bir put olarak aradığı herhangi bir yerde değil.
Biz dünyanın içinde dünyaya geliriz ve dünyanın içinde dünyadan çekip gideriz. Dünyanın içinde, zaten dünyevi olanın
altında sınıflandırılmışızdır. Kurtuluş yoktur.