Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Tanrılar Susamışlardı
Anatole FrancePuan
7.710 üzerinden
Giyotin sürekli işler ve devrim kendi çocuklarını da yemeye başlar
Anatole France, insan doğasını betimlemede usta tragedya yazarı Euripidie’nin “Oreste” adlı yapıtına atıfta bulunurken, sanatçı Gamelin’in Cumhuriyete adanmışlığını, ancak aşırı şiddete giden yolda kendisini nasıl yokoluşa sürüklediğini dile getiriyor.
İhtilalden sonra Fransa 'da halkın en büyük kaygısı adaletin sağlanmasıdır.Rejim değişikliği bunu mümkün kılacak mı? Fransız Senatosu'nca Cumhuriyet'in devamlılığı için İhtilal Mahkemeleri kurulurken kahramanımız Evariste Gamelin gibi yurtseverler arasından yargıçlar atanıyor.
Yazar burdan hareketle ihtilal sonrası Fransa'yı betimliyor.Eski aristokratlar,halk kuşku içinde , yurttaşlar ihtilal mahkemelerince körü körüne verilen cezalar yüzünden huzursuz ve gerçek bir adalete ihtiyaç duyuyorlar.Bu durumda ihtilalin getirdiği eşitlik ilkesine inançları sarsılmış durumda.
Maurice Brotteaux adlı hümanist ve eski bir aristokratın, halka salınan bu korkuların, bir gün yurtsever Cumhuriyetçilerin de “başına yıldırımlar yağdırmasına engel olunamayacağı” öngörüsü haklı çıkıyor kitabın sonunda.
Evariste Gamelin 'in ki sanatçı bir kişiydi, kendisine verilen devrim mahkemesi yargıcı konumu "monarşi ve aristikrasiye son vermek adına"insan kanına susayan bir puta dönüştüğünün resmi oluyor.
Bir de bu arada kitabın gayet akıcı bir dili var. Sadece açıklamalara göz atarken yavaşlıyorsunuz. Hem tarihe tanıklık ediyoruz hem tutkulu bir aşka, hem de ihanete. Tarihi olarak olmasa da aşk konusunda kitabın sonunda oldukça şaşırdım.
Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Anatole France’ın Fransız Devrimi sonrası Kızıl Terör olarak bilinen dönemi anlattığı romanı Tanrılar Susamışlardı. Kendi çocuklarını yiyen devrimin; eşitlik, kardeşlik, özgürlük düşünceleriyle başlayan ihtilalin nasıl bir giyotin devrimine dönüştüğünün hikayesi anlatılıyor kitapta. Aslında bir ressam olan Gamelin’in İhtilal Mahkemesi’nde jüri oluşuyla bu değişimi hem kişisel hem toplumsal boyutta okuyoruz kitapta. Şu an kitabın basımı maalesef sadece Ötüken’de var. Ben çevirisi ve kapak tasarımı nedeniyle Oda Yayınları’nı tercih ettim. Klasiklerde tarihi arka plan çok keyif aldığım bir okuma serüveni oluyor genelde benim için, nitekim bu kitap da öyle oldu. Fransız Devrimi ile ilgili biraz bilgi edinirseniz daha çok keyif alacağınızı düşündüğüm bu eseri tavsiye ederim.
Kitabı okurken kendimi Fransız ihtilali sonrasındaki korkunç atmosferin içinde buldum. Cezaevlerinin tıklım tıklım dolduğu, her gün onlarca kişinin idama mahkum edildiği korkunç bir atmosfer. Uyduruk bir ihbarla ya da ağzınızdan çıkan yanlış bir söz ile hain olabilirsiniz ve uyduruk bir yargılama ile giyotine gönderilebilirsiniz. İhtilal o kadar açtır ve kana susamıştir ki, eninde sonunda kendi çoçuklarını da yemek zorundadır. Bu kaos ve karmaşa içinde elbette dünün kahramanları bugünün hainleridir. Dünün azametli büyükleri, bugünün mahkumlarıdır. Dün alkışlayanlar bugün yuhalayanlardır.
Aslında bir ressam olan Evariste Gamelin'in ihtilal mahkemesine Jüri üyesi seçilmesiyle birlikte gelişen süreçte, Gamelin'in akıl ve vicdan yerine hislerin ve mutaassıp fikirlerin devreye girdiği acımasız kararlara oy verişine tanıklık ederken, aslında o devrin bozuk atmosferini de yakından teneffüs ediyorsunuz. Akıcı bir kitap olduğunu söyleyemem. Ağır ilerliyor ama okumanızı tavsiye ederim...
Fransız Devrimi 1789-1799 yılları arasında gerçekleşen, Fransa'daki mutlak monarşinin devrilip yerine cumhuriyetin kurulması ve Katolik Kilisesi'nin ciddi reformlara gitmeye zorlanmasını sağlamıştır. Yakınçağ'ı başlatmasıyla da Avrupa ve Dünya tarihinde büyük bir dönüm noktası olmuştur. #vikipedi
.
Devrime değinmeden bu kitaba geçilmezdi. #myidea
.
Bir kitapçının oğlu Anatole France, bütün çocukluk ve gençlik dönemini kitaplar arasında geçirdiğinden ve felsefeye olan düşkünlüğünden olsa gerek, kıymetli kitaplar bırakmış biz okurlara.
#tanrılarsusamışlardı
Evet, tanrılar kana susamışlardı.
Fransız Devriminin kendi öz evlatlarının kanlarıyla sulanarak gerçekleşmesini; adalet, eşitlik, özgürlük adına verilen mücadelede birbirlerini tüketişlerini anlatan France, devrimin muhasebesini tutarken oldukça farklı bir bakış açısıyla yaklaşmış olaylara.
.
Halkın bir anda galeyana gelerek beyazın nasıl siyaha evrildiğini tekrar okudum bu metinle.
.
Şimdi sıra bende
.
Baskıdan olsa gerek, böylesi özel bir kitabı okurken epey zorlandım desem yeridir hani.
Neden mi?
Buyrunuz…
Kendimi bir an “Özel Çamlıca Lisesi 6 Edbiyat A Şubesi”nde hissettim.
“Hababam!” nidaları eşliğinde
“Mef’ûlü fâilâtü mefâilü fâilün.”
Ağır bir kitap,okurken epey zorlandım. İlk 60 sayfa baya sıkıcıydı. Sonlara doğru daha anlaşılır oluyor merak duygusu uyandırıyor. Zavallı Gamelin'e de üzüldüm biraz. Çok değil. Çünkü hiçbir düşünceyi körü körüne savunan akıllı insan değildir. Stalker filminden bir sahne bu kitabın özeti gibi.... "İnsan doğduğunda zayıf ve esnektir, öldüğündeyse katı ve duyarsız. Bir ağaç büyürken, yaşken yumuşak ve eğilip bükülebilir bir durumdadır; fakat kuruyup katılaştığında artık büyümez, ölür. Katılık ve güç, ölümün yoldaşıdır. Esneklik ve zayıflık ise varlığın tazeliğinin, hayat doluluğunun ifadesidir. Çünkü artık katılaşmış olan hiçbir zaman kazanmaz." Gamelin bu yüzden kaybetti.
244 syf.
8/10 puan verdi
Fransız İhtilâlini anlatan, dönemi, insanları ve devrimin getirdiği yıkımı edebî dille aktaran bir kitap... Fransız İhtilâli her zaman ilgimi çekmiştir, ihtilâl deyim yerindeyse bir istibdattan kurtarmış ve yerine en az onun kadar daha berbat bir istibdat getirmiştir. Bu devre bildiğiniz üzere 'Terör Devri' olarak anılır. Cumhûriyeti kurduğunu ve kurtardığını iddia eden terör yönetiminde bir jüri üyesi olarak görev alan "Vatandaş Gamelin" eserin baş kahramanıdır. Gamelin devrimci(?) ideolojinin sarhoşluğunda kaybolmuş ve sözde 'âdil' ihtilâl mahkemelerinde cumhûriyet için, adâletin sağlanması için binlerce insanı giyotine gözünü kırpmadan göndermiştir. Fakat burda dikkat çeken bir şey var; Gamelin yetenekli bir ressamdır, estetiği sever aslına bakılırsa da ince ruhlu bir sanatçıdır fakat devrim yanlısıdır ve milletinin hak ettiği yere ancak ve ancak bu devrimle ulaşacağını düşünmektedir, bu sanatkâr ruh mahkemenin jüri üyesi olduktan sonra aslî sanatkâr kimliğini unutmuş ve katı devrimciliğin içerisinde resmen bir canavara dönüşmüştür. Öyle ki Fransa'da insanlardan herhangi birinin "jakobenler" (terör yönetimi) ideolojisi dışında herhangi bir şeyi savunabileceğini bile ihtimal dâhilinde görmemiştir, olanların da ihânet içinde olduklarını ve cumhûriyet düşmanları olduklarını söyleyecek kıvama gelmiştir. Fakat terörün getirdiği yıkım nihâyetinde onun rûhuna da yansıyacaktır. Halkı bir 'yıl-gıya' lâyık görmenin kaçınılmaz sonucu kendi rûhunun yıl-ması olacaktır. Fransız İhtilâli ilgililerine tavsiye edilir.
Dili ağır, hikayesi donuk ve bol bol Fransızca isimler ile okumaktan soğutuyor insanı. Fakat Fransız ihtilali olduğunda sokaklar, insanlar nasıldı derseniz zamanın ruhunu birinci ağızdan dinlemek isterseniz sağlam bir kaynak. Yine de tavsiye edemem maalesef...
Az önce bir kitap bitirdim sanırım etkisi çok uzun bir zaman geçmeyecek türden.Tanrılar susamışlardı.Gelin birlikte eskiye çok uzaklara Paris’e bir yolculuk yapalım.Tarihler nisan 1793'ü gösterimekte ve fransız ihtilali'nin son iktidar mücadelesi yaşanmaktadır:aristokratlar ölmüştür ve yoksullar bir dilim ekmek için birbirlerini boğazlamakla meşguldür. devrim kendi çocukları danton'u,desmoulin'i ve nice aydını yemektedir.
Herkes birbirini kralcı,aristokrasi yanlısı,devrim düşmanı diye gambazlamaktadır. mahkemeler hınca hınç kalabalık içinde görülmektedir. jüri üyeleri de mahkemeleri izleyen halk da kana susamıştır. susayan tanrıların buyruğunu yerine getirircesine bir huşu içinde giyotinde kesilen her baştan sonra büyük coşkuya kapılmaktadırlar
Giyotin sürekli işler ve devrim kendi çocuklarını da yemeye başlar. robespierre, burjuva sınıfının tam egemenliğini kurabilmesi için terörün gerekli olduğuna inanır ve eşitlik, özgürlük, kardeşlik savaşımında, devrimin susamış tanrıları sel gibi kan akıtırlar. france, bu romanıyla fransız devrimi'ne özellikle terör uygulamasına karşı kişisel düşüncesi ve tavrını da ortaya koyar; aşırılıklar, yanında yıkımı da getirir
Fakat tüm bunların yanı sıra benim açımdan kitabın en etkileyici bölümü son sayfasıdır ki bunun ne devrimle ne de giyotinle hiçbir ilgisi yoktur..
Değişmeyen tek sey degisimin kendisi ve kavramlardir.. elodie, kitabin basinda evariste'e neler diyorsa sonunda da yeni askina aynilarini demekte, o esnada da atesin son kalintilari piriltilar saçmaktadır.
Benden naçizane küçük bir uyarı bu dev eseri mutlaka okuyun.Kitapla kalın ️️
Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik sloganıyla başlatılan, fakat sonrasında bir güç sarhoşluğuna dönüşen Fransız Devrimi'nin terör dönemini anlatan bir başyapıt. Kitaptaki karakterlerin çoğu Danton, Marat, Robespierre gibi Fransız Devrimi'nin öncüleri, yani gerçek kişiler.
Gücü eline alan herkesin amacını nasıl unuttuğunu ve Tanrı'yı oynamaya başlamasını anlatan enfes bir tarihi roman.
Gamelin Evariste
Fransa'daki devrimden sonra kralcılara ve halk egemenliği ile halk düşmanlarına karşı radikal bir cumhuyetçi.
Devrimden hemen sonra Fransa'da oluşturulan cumhuriyetin temelleri sağlamlaştırılırken eski rejim yanlıları ile cumhuriyetçiler içindeki ayrık otlarını temizle sırasında kanın oluk olık akıtıldığı Fransa yılları.
Devrim halk tarafından tertemiz gelebilecek değildi muhakak ki kitabın gerçek olaylara dayanarak yazılmış olması ve içeriğindeki olayların devrimin ne denli kanlı olduğu da aktarılması, devrimin koşullarını gösteriyor.
Yine de devrimin getirdiği ya da görüldüğü kadarıyla halkı yüceltmesi en önemli olay olur.
Kitabın dilinin bu kadar ağır olması okumayı zorlaştırıyor. Hele ki Fransız isimler tam baş belası.
Çevirisi inanılmaz kötü olan, okuru yoran bir dili var. Başka yayın evinden bulabilirseniz oradan okumayı deneyin. ( ben Ötüken yayınlarından 3. Basımı okudum )
Giyotin
Fransız edebiyatının Nobel Edebiyat Ödüllü usta yazarlarından Anatole France Fransız ihtilalini konu alan bu kitap da baskı ve sefalet için de yaşayan halkın devrim karşısında tutumunu anlatıyor.
Cumhuriyeti güçlendirmek için kurulan devrim mahkemelerin de suçlu suçsuz insanların sürekli giyotine yollanmasına karar veren yargıçlara yeterrr dedim:)
Halk da sonun da isyan bayrağını çekiyor ve devrim bambaşka bir yere varıyor ;)
İlk 67 sayfaya kadar sıkılarak okuduğumu açıkça belirtmek istiyorum.Tam anlamaya çalışıyorum derken yıldızlarla belirtilen kısımların ne olduğunu anlamak için sayfanın altına inmem konudan kopmama sebep oldu çoğu kez.
Devrim mahkemelerinin vermiş olduğu yoğun giyotin kararlarından sıkılmış olsamda Halkın,Devrim Mahkemlerinin son durumu,Yargıç Evariste Gamelin ve Elodie aşkı kitabı bitirmeme yeten sebepler oldu.
İyi okumalar.
Kitabı,kısa bir cümleyle,'' tarihin gerçeklerine bağlı kalınarak yazılmış müthiş bir roman '' diye tarif edebilirim. Kitap için ayrıca, ''1921 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Anatole France 'ın, 1912 yılında yazdığı ve Fransız İhtilalinin hemen sonrasındaki kargaşayı anlattığı muhteşem bir eser'' de diyebilirim.
Kitap konu olarak , Fransız İhtilalinden sonraki, o at izinin it izine karıştığı zamanı tüm ayrıntılarıyla bize bire bir yansıtıyor. Bunu yaparken de, İhtilal Mahkemesi Jüri Üyeliği yapan ve kendini tamamen cumhuriyete adamış,dürüst bir kişiliğe sahip olan Evariste ve etrafındaki kişileri ön plana çıkararak olayları bize anlatıyor. Böyle zamanlarda insanların nasıl farklılaştığını,karakterlerinin nasıl değiştiğini gözler önüne seriyor. Her gün çalışan giyotine insanların nasıl ve ne şartlarda gönderildiğini, insanları böyle kolayca giyotine gönderenleri bekleyen akıbetin de ne olduğunu, sanki tarih dersi verir gibi bize aktarıyor.
Tamamen gerçek olaylar üzerinden kurgulanarak, böyle büyük bir kargaşadaki bu kadar acı ve dramatik olayları, harika bir akıcılıkla bize anlatan bu eserin,
mutlaka okunması gereken kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Ve okunmasını da tavsiye ediyorum.
Hangi dönemde okunursa okunsun, insanlık tarihinin kanla, savaşla, pişmanlık ve gözyaşıyla yazıldığını hissettirecek bir kitap. Konumuz ağır olsada okunması kolay betimlerimi yerinde bir kitaptı. Fedakarlık düzeyi yüksek karakterlerin uğruna savaş verdiği ilkelerini sorgulamasını çok insani buldum. Keyifle ve hüzünle duygu karmaşası içinde okudum. Sakin bir döneminizde okunmasını tavsiye ederim.