Rahat, temiz hava gemisini ve esrarengiz boşluğu terk edeli haftalar geçmişti. Seyyareler Arası Boşluk Analiz Bürosuna raporunu verip hemen boşluğa dönmek istemişti, halbuki uzun zamandır ellerinden kurtulamamıştı. Çayını son damlasına kadar bir yudumda içtikten sonra masada oturan diğer adama:
— Beni daha fazla tutamazlar, hemen gitmeliyim, dedi.
Diğer adam da kararını vermişti, İlk mektuplarına hâlâ bir cevap gelmemişti. Bu adamı da elinden çıkarmak hâlâ işine gelmiyordu. Cebindeki ufak siyah aletle oynayarak cevap verdi:
— Vaziyet çok nazik, acele karar vermeğe gelmez.
— Bir seyyarenin imha edilmesi mevzuu bahis, Zühre halkına vaziyeti ilân etmeni istiyorum.
— Fakat bu imkânsız. Kargaşalığa sebebiyet veririz.
— Başında bunu yapacağına söz vermiştin,
— Evet, ama sonra kararımı değiştirmem icap etti.
— Boşluk Analiz Bürosunun adamı halâ gelmedi.
— Biliyorum. Krizi önlemek için hazırlık yapıyorlar. Bir, iki güne kadar gelirler,
— Yine mi bir iki gün! Daha hesaplarıma bile bakmadılar, Anlaşılan, kimse sözlerime inanmıyor. Size tekrar söylüyorum: Merih tahrip olacak!
