Tanrılar ve Köpekler
Jack LondonSözler ve Alıntılar
“Geçmişten pek az, gelecekten ise hiç söz etmezlerdi.”
Sayfa 133
Şarkının gücü
Böyle zamanlarda düşler yakasını bırakmazdı. Kendini soğuk gecede çıplak tepede tek başına görür, yalnız çığlığı yıldızlara dek yükselirdi. Uzak karanlıklardan bir ses kendi sesine yanıt verir, sonra başka yerlerden acıklı sesler yükselirdi. Bu onun soyuydu, nedenini bilmiyordu ama tanıyordu bu sesleri.
Sevgi ve içtenlikle çarpan minik kalbi onun saflığını doğruluyordu. Az evvel ağzını açıp, azı dişlerini göstererek saldırıya hazır halde bekleyen köpek, bir anda uysal ve yumuşak başlı bir köpeğe dönüşüvermişti. İlkin, uzatılan ele doğru hızlı adımlarla yürüdü. Ardından sahibinin elini bembeyaz pırıl pırıl dişlerinin arasında gül renginde bir mücevher gibi parıldayan diliyle yalayarak öptü. Derken kaptanın kucağına uzandı. Çenesinin yanağına dayayarak parıldayan diliyle tekrar yaladı. Konuşma yeteneğinden mahrum bir yaratığın, başka yollarla da kendini ifade etmesi mümkündü. Birbirlerine gönülden bağlı iki canlının hakiki bir sevgi şöleniydi bu.
Sayfa 58 - Dedalus KitapKitabı okudu
diye düşünür kabile "reis"leri
Büyücülerle bu özel konuşmalarında, onların oyunlarını, ne dümenler çevirdiklerini gayet iyi bildiğini gösterir, halkı boyunduruk altında tutmak için başvurdukları büyük numaralara ve karanlık hurafelere kanmadığını vurgulardı. Ayrıca kadim bir görüşü de savunurdu. Buna göre halkın düzgün yönetilmesi için büyücülerle idareciler birlikte çalışmalıydılar. Halkın, tanrıların ve onların sözcüleri olan büyücülerin söz sahibi olduğuna inanmalarında bir beis yoktu, ama asıl söz sahibinin kendisi olduğunu büyücülerin gizliden gizliye bilmesi gerekiyordu.
Sayfa 168