Bu ölümden sonra yolculuk gibiydi. Maddi dünyayı bırakmışlar ve beyaz bulutlar arasında sessizce ilerleyerek rüyalar ülkesine gelmişlerdi. Etraflarında demir atabilecekleri hiçbir yer yoktu : Kara , ses , toprak ya da gökyüzü yoktu. Sadece bu sonsuz beyazlık içinde , sadece kendi nefes sesleri ve teknenin yan tarafındaki suyun akış sesi vardı.