İnsan, doğarken yumuşak ve güçsüzdür;
Ölürken sertleşir ve katılaşır.
Ağaç filizlenirler yumuşak ve esnektir;
Ölünce kurur ve solar.
Gerçekten de, katılık ve güç ölümün yoldaşıdır,
Esneklik ve güçsüzlük yaşamın yoldaşıdır.
Saraylar fazla süslüyse,
Tarlalar ihmal edilir,
Tahıl ambarları boşalır;
Saraydakiler renkli giysilerle gezer
Keskin kılıçlar taşır,
Doyasıya yiyip içer,
Gereğinden fazlasına sahip olurlar.
Buna hırsızların çakası denir;
Yol bu değildir.