Sen bu gaflet uykusundan ne aceb uyanmadın
Serseri gezdin cihanda ey deli uslanmadin
Bunca demdir ömrünün sermayesin etdin telef
Bu sarab-ı aşka bir kez parmağın banmadin
Arif ü dânâ eşiğin bekleyip Yunuslayın
Kendini kânûn-ı aşka birakuban yanmadin...