(...) Demek ki târih yekpâre görülerek, topyekûn sevilerek, yâhut da nefret edilecek bir şey değildir; bilakis tedkîk ve muhâkeme edilecek bir manzaradır.
Ezelden beri gerek ferdî felâketlerin, gerek milli felâketlerin şaşmaz bir kâidesi vardır: Fertler ve milletler bir hazan yaprağı gibi yalnız ve yalnız hâdiselere tâbi olarak düşünürler.
Sayfa 122 - İstanbul Fetih Cemiyeti YayınlarıKitabı okudu