Psikoanalizin ilk işaretlerini veren bir yazısında Nietzsche, gururla belleğin sık sık birbirleriyle çalıştığını söyler. Bellek, «sen bunu yaptın» diye gururu uyarır, gurur ise, «ben bunu yapmış olamam» diye yanıtlar. En sonunda da mücadeleden yorulan bellek, savlarından vazgeçmek zorunda kalır ve gurur üstün gelir. Oysa doğruluk gururun da üstünde yer almalıdır.