Tarihin Sonu ve Son İnsan
Francis FukuyamaEn Beğenilen Tarihin Sonu ve Son İnsan Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Tarihin Sonu ve Son İnsan sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Tarihin Sonu ve Son İnsan kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gerçekten de totalitarizmin sonunun başlangıcı, Stalin'in 1953'deki ölümünden sonraki, rejimin ayrım gözetmeyen terör politikasına son verdiği döneme kadar uzanmaktadır.' Kruşçev'in 1956'daki ünlü "yayınlanmayan konuşma"sında ve Stalinin ölüm kamplarının kapatılmasından sonra, rejim politikasını zor önlemleriyle yürütemez hale gelmişti. Halkı kendi amaçlarına kazanabilmek için çok daha fazla entegrasyon stratejilerine , şirin gözükmeye ve rüşvet vermeye ihtiyacı kaçınılmazdı, çünkü Stalinist sistemde rejimin önde gelen kişileri bile sürekli ölüm korkusu içinde yaşamak zorundaydı
1989 ilkbaharında Pekin geçici olarak, rüşveti protesto eden ve Çin'in demokratikleşmesini talep eden onbinlerce öğrencinin eline geçti. Öğrenci hareketi Haziran'da Çin ordusu tarafından kanlı bir şekilde bastırıldı, ama Çin Komünist Partisi'nin meşruiyeti kamuoyunda çoktan sorgulanır hale gelmişti.
Sokrates'in Eflatun 'un Politedsmda dediği gibi: Bir haydut çetesinin bile ganimeti paylaşabilmek için belli bir adalet ilkesine sahip olması gerekir. O nedenle meşruiyet en adaletsiz ve kanlı diktatör için bile merkezi bir sorundur.
Karamsarlığımız
Kant gibi ciddi ve sağduyuya sahip bir düşünür bile savaşın Tanrı' nın amaçlarına hizmet ettiğine yürekten inanıyordu.
Evrensel olaeak kabul görmeye yönelik ikinci ve bana göre daha kuvvetli eleştiri sağdan gelmektedir.Sağ Fransız Devrimi'nin eşitlik ilkrsinin yol açtığı düzlrştirici etkilere hep büyük bir endişe ile baktı.Sağ en parlak sözcüzünü bazı yaklaşımları daha önce demokratik toplumların büyük gözlemcisi Tocqueville tarafından da kısmen gündeme getirilmiş olan Neitzsch' de buldu. Ona göre modern demokrasi bir zamanların kölelerinin kendi efendileri olması degil, uşağın ve bir tür köle ahlakının koşulsuz zaferi anlamına geliyordu.
Bu gün Doğu Avrupa ve Sovyetler Birliğin'de milliyetçilik yeniden artmaktadır çünki burada uzun süre halkların ulusal kimlikleri tanınmamıştır.; öte yandan belirgin bir kimliğe sahip eski ulusal devletlerde ise milliyetçilik bir deşim sürecindedir.