Tarihin Uyanışı
Alain BadiouEn Eski Tarihin Uyanışı Gönderileri
En Eski Tarihin Uyanışı kitaplarını, en eski Tarihin Uyanışı sözleri ve alıntılarını, en eski Tarihin Uyanışı yazarlarını, en eski Tarihin Uyanışı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her canlı bilgi tekrarlanıp duran betimlemelerden değil kurulmuş ya da yeniden kurulmuş olan ya da kurulması ya da yeniden kurulması gereken problemlerden oluşur.
Tarih kendi içinde, aslında kendisinin gündeme getirdiği sorunların çözümünü taşımaz / barındırmaz.
... tarihsel ayaklanmalar; serbest bıraktıkları enerjinin ve angaje ettikleri bireylerin, kitle hareketi ile haber verdikleri Tarihin uyanışı sayesinde ve ötesinde, yeni bir örgütlenme ve dolayısıyla politika figürüne varlık kazandırması için, yeniden formüle edilmiş ideolojik bir önermenin, güçlü bir Fikrin, temel bir hipotezin aciliyetine işaret ederler. Tarihin uyanışının ardından gelen politik günün de yeni olması için. Yarının bugünden gerçekten farklı olması için.
... örgütlenme Fikrin durduğu öznel oyukta bir olaysal gücün zamansallığa dönüşmesidir. Bu, özel karakteristikleri olaydan alınan bir zamanın icat edilmesidir; adeta başlangıcını kat kat açacak bir zamanın. O halde bu zaman örgütlenmenin kendini önceki dünya tarafından buyrulduğu haliyle zamanın düzenine kaydedilmeye bırakmaması anlamında zaman dışı olarakdüşünülebilir.
Bu noktada istisnanın Özne'si olarak, Özne'nin zaman-dışısını adlandırmanın olanağıyla karşı karşıyayız.
Marx'ın öngörmüş olduğu gibi, özgürleştirici fikirlerin
gerçekleşme alanının dünya çapında alan olduğu doğruysa
eğer (ki durum, parantez içinde söyleyelim, 19. yüzyıldaki
devrimlerde gerçekten böyle değildi), o zaman bir batılı
içine alma fenomeni gerçek bir değişim için savunulamaz.
Gerçek bir değişim olacak şey, bir Batı 'dan çıkış, bir " batılılaştırmadan
kurtulma" olacaktır ve bir dışlama (exclusion)
biçimi alacaktır.
Kendi sosyal uzamında durup kalan doğrudan ayaklanmanın
güçlü bir öznel menzili yoktur. Öfkesini kendi
üzerine boşaltır, alıştığı ve yaşadığı şeyi yıkıp, tahrip eder.
Her gün yanından geçtiği "zengin" yaşamın zayıf sembollerinden,
özellikle arabalardan, mağazalardan ya da para dolaşımının
gerçekleştiği şubelerden alır hıncını. Gücü yeterse,
devletin nadir simgelerini kırıp geçirerek, böylece çok
zayıf varlığını harap etme işini tamamlar: neredeyse terk
edilmiş komiserlikler, hiçbir saygınlığı olmayan okullar,
kimsesizliğin işe yaramaz baba ocağı olarak yaşanan sosyal
merkezler.