Kitapta ilk hikayede Raban adlı karakterin taşraya nişanlısı Betty i ziyarete gidişinde yaşadıklarını anlatıyor. Raban'ın olaylar haricinde hayal ettiklerinden bahsetmesi beni fazlaca gülümsetti. İkinci hikayenin, Yoldaki Çocuklar'ın sonuyla bitireyim;
'Orada garip insanlar göreceksin! Bir düşünsene, asla uyumuyorlar!'
'Peki neden?'
'Çünkü hiç yorulmuyorlar.'
'Neden?'
'Çünkü aptallar.'
'Aptallar yorulmaz mı?'
'Aptallar nasıl yorulabilir, tanrı aşkına!'. :)