"insan kendisini az ötede bekleyen harikulâde şeylerin umudunu tadar; gerçi o şeyler henüz uzaktadır ama bir gün onlara ulaşacağı kesindir."(45)
İşte hayat da böyledir. Insan sürekli bir ilerisini ister. Drogo subay oldu bir sonraki isteği savaştı. Oysa hayat her zaman istediğimiz gibi gitmez, hayat her zaman iyi gitmez. Drogo subay olur ve başlar hayaller kurmaya. Diğer subaylar gibi gününü gün edecek, davetlerden davetlere koşacak vs vs. Ama kader Drogoya bu gerçeği çok güzel yaşatır. Hayatta her zaman istediğimiz şeyler olmaz, istediğimiz gibi gitmez. Subaylık hayalleri kuran Drogo, kuş uçmaz kervan geçmez Bestiani Kalesi'ne atanır. O da diğer subaylar gibi hemen gitmek ister şehire ama önce bekler bekler bekler ve sonra birden bakar ki geçen sadece günler değildir, gençliğidir, tükettiği ömrüdür.
Kitabın dili çok sade gayet akıcıdır, okurken kendinizi Drogo'nun çektiği yalnızlığı, bekleyişini, karamsarlığını iliklerinize kadar hissedeceksiniz.
"muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, insan artık sonuna kadar gelmiş olsam bile beklemeye değmiş diyebilmeli."(50)
Şimdiden iyi okumalar
