Tecavüze uğrayan kızkardeşinin intikamı almak isteyen bir kadının hikayesi ,çok bilindik bir konu gibi gelebilir ama daha çok psikolojik gerilim tarzında ,tek darbede işi bitirmek yerine acıyı yavaş ve kalıcı olarak vermek için planlar yapan bir kadın
Suç ve Ceza kavramı üzerinden insanın ilkel yanlarını anlatmayı seçen bir eser. Bir yeraltı edebiyatı klasiği olmaya aday zannimca. Yeraltı edebiyatı sevenler kacirmasinlar.
Kül tablası ve dışkı kokar ağzıyla yakar tenini o tertemiz bedenin tenini. Sırf aşağılamaktır niyeti ve öldürür nefes almakta olan ruh çıkar, terkeder bedeni ve ET'tir sadece geriye kalan. Empati kurulması imkansız bir vahşettir tecavüz. Hedefinin sınırı yoktur. Kadın, çocuk (kız/erkek), bebek, adam, sakat, yaşlı, hayvan. Hangisine dökelim
Bazı yazarlar vardır ki onca kitap yazmalarına rağmen sadece bir kitapları çok iyidir. Ingvar da o yazarlardan biri işte, beyaz zenciler kitabı efsanedir fakat diğer kitapları çok sönük olup, okuduğunuz da tamamlanmamış ve ametörce olduğunu düşünürsünüz. Bu kitabının konusu güzel ama hikayeyi tam işlenmediği çok belli. Yeraltı edebiyatı sevenler bile zaman zaman okurken sıkılabilir.
Aslında bu kitap için inceleme yazmayı planlamıyordum fakat ne yazarsam yazayım okumayı düşünen birileri için bi fikir olur mantığıyla yazıyorum.
Öncelikle yazarın okuduğum ilk eseri ve açıkçası bana hitap eden bir anlatım tarzı olduğunu söyleyemeyeceğim.
Eserde kardeşinin intikamını almak için hayatından bile vazgeçmiş bir kardeşi anlatıyor fakat anlatım o kadar kopuk ve yavan, betimlemeler o kadar gereksiz ve kalabalık ki yani yazarın eseri uzatmak için böyle yaptığını bile düşündüm açıkçası…
