En büyük parmaklarındır senin
minarelerin istanbul, yüreğime
kırdın, sis aktı
gözlerinden yüzüme şehrin, astarlı
acılar büyüdü.
Bitti düşsel geziler, kocaman
bir ağlayışsın artık, çırılçıplak
ve yalnız, bildik karanlığın
evler ve korku, 'yer demir gök bakır'
sofralarına, aynalı gökdelenler
her gün saldırdı.