Tebe'a-i Sadıka - Ermeniler
Sema Küçüksöz
İngiltere ve Rusya tarafından tarih sahnesine sunulan Ermeni Sorunu, aslında emperyalizmin Osmanlı Devleti’ni yıkma ve paylaşma politikasının bir uzantısıdır. Sözde Ermeni soykırımı iddiaları ve yalanları da işte bu politikanın propaganda ürünüdür.
Misyonerlik faaliyetleri, doğrudan olmasa bile dolaylı olarak Ermeni meselesinin ve Ermeni isyanlarının ortaya çıkmasında büyük rol oynamıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nun sadık tebaası olan Ermeniler bu faaliyetler sonucu ayrılıkçı fikirlere donatılarak isyana sürüklenmişlerdir.
Burada vurgulanması gereken hususun, Türk fethinden çok önce Ermeni prensliklerine Bizans tarafından son verilmiş olmasıdır. Anadolu’nun Türkleşmesi sürecinde, Anadolu’da bağımsız bir Ermeni devleti mevcut değildir.
Sonuç olarak aynı topraklar üzerinde asırlardır bir arada yaşayan, ortak bir mirası paylaşan Ermenilerin Avrupalı devletler tarafından kendi emellerine alet edilmek için kışkırtıldıklarını ve kullandıklarını söylemek var olan belgeler ışığında hiç de yanlış olmaz.
Ermenilerin Doğu Anadolu’daki çarpışmalar ve tehcir sırasında kayıplar verdikleri doğrudur. Aslında bunu kimse inkar etmemektedir. Bir dünya savaşı, bir ayaklanma ve isyan ve bunun sonucu bir tehcir söz konusudur. Savaştan kaynaklanan genel asayişsizlik ortamı ve şahsi kin ve intikam duyguları tehcir edilen kafilerinin birtakım saldırılara uğramasına neden olmuştur. Ancak, hükümet bu durumu elinden geldiğince önlemeye çalışmış ve sorumlu gördüğü kimseleri de cezalandırmıştır.
İhtilalci Ermeni Komiteleri kendilerine taraftar ve destekçi bulmak ve parasal kaynak sağlamak amacıyla, kendi dindaşlarını tehdit ederek, onlar üzerinde baskı kurmaktan geri kalmamışlardır. Kendi mezhepdaşlarını ihtilalci komitelere girmek için tehdit etmekte , bu tehditlere boyun eğmeyenler ihtilalciler tarafından izlenerek öldürülmekte veya yaralanmaktadır.