Ben sarhoş, sen divane.
Kim götürecek bizi eve?
Ben sana yüz kere demedim mi,
İki, üç kadeh daha az iç diye.
Ayık tek kişi bile yok koca şehirde.
Herkes birbirinden çılgın
Birbirinden divane.
Bizim iki kişiliğimiz var.
Bedenimizle bu topraklar üzerindeyiz ama,
Ruhumuzla ebedi cennetteyiz.
Zevkler, tatlılıklar âlemindeyiz.
Sen ve ben, birlikte, ikimiz.
Mevlâna, Şems ile ilimden irfana, çokluktan birliğe geçti. Şems'ten önce insanları bilgiye götüren bir yol gösterici idi. Şems'ten sonra insanların gönüllerine ışık tutan manevi bir irfan kaynağı oldu.