Ayet-i kerîmede Rabbimiz:
“Kıyamet gününü gördüklerinde (dünyada) sadece bir akşam vakti ya da kuşluk zamanı kadar kaldıklarını sanırlar.” (en-Nâziât,46) buyurarak dünya hayatının ebedi hayata kıyasla ne kadar kısa olduğunu haber veriyor.
O halde şu kısacık ömür sermayesini hiç bitmeyecekmiş gibi hoyratça üretmekten daha dehşetli bir hamakat olabilir mi?