Tehlikeli Masallar
Ahmet Altan
Ahmet Altan kitaplarını, her zaman zevkle okuyorum. Duyguları çok gerçekçi ve güzel ifade edip kendimden birşeyler bulmamı sağlıyor. Yine bir aşk hikayesi vardı bu kitapta da. Arada kalmışlık ve bu arada kalmışlık ile yaşanan gelgitler, umutsuzluklar, kararsızlıklar, yoğun duyguların bol oldugu sürükleyici bir konu. Açıkçası kitabı okurken kafamda bir son belirlemiştim. Ama son sayfayı bitirdiğimde beni tatmin eden bir son bile göremedim.Altan belki de bu değişik duyguların sonucunu okuyucunun hayal gücüne bırakmıştır. Ben zevkle ve merakla okudum. Sizlere de nacize tavsiyemdir :))
·
Puan vermedi
Yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyebileceğim kimse olmadığı için yalnızım ben.'
`Deneyimlerimle, içine aşk karışmamış her ilişkinin iyi gittiğini, aşkın ise bütün ilişkiyi karmaşık hale getirdiğini anlamıştım; buna rağmen kendimi tutamayıp gene aşkın o çetrefil, hırpalayıcı, karışık, acılarla dolu, vahşi, bencil ve düşmanca yollarında gezinmeye dalıyordum; iyinin ve kötünün bu kadar açık biçimde önümde durduğu bir seçimde neden kötü olanı, yani aşkı seçtiğimi kavrayamıyorum. Tek bildiğim, aşk, bütün bu tehlikeleri göze aldıracak kadar çekiciydi ve o çekiciliğin kenarında dolaşıp biraz eğlenip sonra yoluma devam ederim dersen, farkına bile varmadan sınırı aşıp aşkın ormanlarına dalıveriyordun.'
İçimizde bir yer,kristal denizaltından sonra okuduğum üçüncü kitabı yazarın.Diğer iki kitap ile tamamen bağımsız bir anlatım türü kullanılmış. Hikayeyi cok sevemesemde ilginç bir şekilde sonunda ne olacak acaba diyerek kitabı sonlandırdım. Aklımda şöyle bir soru kaldı;peki sonra ne olacak ?
.
40 yaşında bir adamın hayatı anlama ve anlamlandırma yolculuğu, neyi ne için yaptığı ve yaşadığıyla yüzleştiği, yalnızlığın en derin, ihtiras ve beşeri aşkın en yoğun tasviriyle anlatıldığı akıcılığı yüksek bir kitap.
.
Ana karakterin iç sesinin satırlara yansıması bir kitapta en sevdiğim şey. Genelde o iç seste devamlılığa ait bir şeyler mutlaka buluyorum. Kalemini, kullanılan üslubu beğendiğim gerçekçi bir yazar.
.
En sevdiğim paragraf, alıntı;
Nilüferler; yalnızca bu çiçekler hep bir yerlere gidecekmiş gibi azade ve özgürce oluyorlar ama küçük bir havuzun içinde bir yere gitmeden yaşıyorlardı. Hayatta böyle bir şeydi benim için; hep bir yere gidecekmiş gibi duran, yalnız ve bir yere gitmeyen bir çiçek. Bütün hayatın özeti buydu. Ben bir yere baglanmadim ve bir yere gitmedim,öyle solgun bir nilüfer gibi bir havuzun içinde yalnız başıma durdum, köklerimi salamadım, ne olduğum yere saglamca yerlestim ne başka diyarlara yerleştim.İçinde bulunduğum havuzla birlikte kirlenip eskidim. Bana bakanlar,beni seyredenler,beni sevenler oldu ama kimse yakasına takmadı beni kimse odasına koymadı, kimse sulayip büyütmek için uğraşmadı onlara ihtiyacım olmadığını,havuzumda tek başına yüzebilecegimi düşündüler. Bende yüzdüm kederi, yalnızlığı, kirlenmeyi öğrendim ve hayata benzedim...
Bu kitabı okumamın tek sebebi 52.sayfasındaki nilüferlerle ilgili yazıydı. O kadar etkilendim ki o yazıdan hemen kitabı alıp okumaya başladım. Nilüfer çiçeklerine hiç bu açıdan bakmamıştım...
Hayatımda bitmesini istemediğim bir kitap. Kitabı nasıl tarif edeceğimi dahi bilmiyorum. Akıcı ve yalın bir o kadar da karmaşık bir hikaye. İronik olabilir ama okuyun şiddetle tavsiye ediyorum.
Tehlikeli Masallar Değil De Hayatlar Diyelim
İlk Ahmet Altan kitabımdı. Edebi kimliği dışında bir fikrim olmadan okudum kitabı. Hangi sahafın, hangi raflarında rastlaştık hatırlamıyorum.
Çok kadınlı, aynı zamanda iki ilişkili, yalnız bir adamla karşılaşıyoruz. Çocukluğunda oradan oradan sürüklenmiş, her evde sığıntı gibi yaşamış karakterimiz, şimdi de iki kadın arasında sürükleniyor onlarda sığıntı gibi yaşıyordu. Farkında değil belki ama bence bunun sebebi bundan başka bir yol, iz bilmemesinden.
Berrin ve Sevgi. İşte bu iki kadının arasında sürükleniyor karakterimiz. Başka limanları da var ama asıl seferler bu ikisi arasında oluyor. Berrin; aynı zamanda yazar olan başkahramanın bir kitabındaki kadına kendisini çok benzettiği için dahil oluyor hikayeye. İlginç bir karakter analizi gözlemliyoruz onunla. Sevgi ise; hala sevdiği yazarımıza bir türlü dönemiyor tam olarak, dönemiyor diyorum çünkü başka bir ilişkisi var onun.
Günün sonunda yalnız kalan bir adamın; karmaşık, duyguların sonsuz değişkenliği içinde devindiği bir roman bu. Kendi gibi belirsiz iki kadınla olan hikayesi.
Romanda beni başkarakterlerden daha çok etkileyen iki kişi vardı: Apartmandaki küçük çocuk ve prenses olan fahişe.
İyi okumalar. :)
Küçük bir not: Yılan prens masalından alınacak dersi lütfen uygulayalım. :)
43 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2025 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.43.2