Yeni ve farklı bir kültürel dışavurum aracı olarak televizyonunun en belirgin, tanımlayıcı özelliği bence, onun "çağdaş" toplumlardaki en önemli öykü anlatma aygıtı olmasıdır.
Televizyon, çağdaş toplumlarda pek çok açılardan bir aile aracıdır. Televizyon dramlarında, özellikle de seriyallerde anlatılan öykü olayları aileler etrafında gelişir, Televizyon dramlarını ilgilendiren sorunlar/olaylar temelde toplumbilimseldir.
Televizyonun yaşamımıza girmesiyle birlikte sinema anlatısı, televizyondan etkilenmeye başladı kaçınılmaz olarak. Daha sonraları ise hem sinema, hem de televizyon birbirinden pek çok şeyi ödünç almaya, birbirlerini pek çok açıdan etkilemeye başladı.
Televizyon, iç çelişkilerle dopdolu, birbirinden bağımsız ve heterojen metinler üretmektedir. Dolayısıyla, bütünleşmiş, insicamlı ve tek bir televizyon metninden sözetmek olanak dışıdır.