8.4
132 Kişi
396
Okunma
141
Beğeni
6,1bin
Gösterim
224 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 6 sa. 21 dk.
Adı
Televizyon Öldüren Eğlence (Gösteri Çağında Kamusal Söylem)
Basım
Türkçe · Türkiye · Ayrıntı Yayınları · Temmuz 2018 (İlk yayınlanma: 1994) · Karton kapak · 9789755390581
Orijinal adı
Amusing Ourselves to Death Public Discourse in the Age of Show Business
Diğer baskılar
Televizyon bir cazibe merkezi olarak hayatımızın baş köşesine oturdu. Yirmi dört saat yayın yapan kanallarla tam bir görüntü sarhoşluğu yaşıyoruz. Alışkanlıklarımız, konuşma biçimimiz, ilişkilerimiz televizyona endekslendi sanki. “Eğlenceli”, “renkli” bir hayat yaşamaya başladık. Resmi ideolojinin yasaklıları, toplum kıyısında yaşayanlar bütün “giz”leriyle evlerimizde artık. Kameralar pervasızca mahremiyetimizin en ücra köşelerine giriyorlar. Şiddetin bütün türleriyle tanıştık. “Reality show”larla kan ve acının da bir satış değeri olduğunu, reklam alabileceklerini öğrendik. Kapitalizmin en temel özelliği olan rekabetin insanları nasıl vahşileştirdiğini, iğrençleştirdiğini gördük. Duygularımız, tepkilerimiz, duyarlılıklarımız törpülendi...Tek sesli devlet televizyonunun ardından gelen bu denli çok seçenek karşısında nihayet “demokratikleştiğimize” inandık; uzaktan kumanda aletini “özgürce” kullanma hazzıyla kendi “gücümüzün” farkına vardık. Peki, hayatımızı böylesine değiştiren televizyon nedir? İletişim kuramcısı Neil Postman on beş bin radyo ve televizyon kanalına sahip televizyon çılgını ABD'den hareket ederek söz ve yazı merkezli dönemlerle görüntü merkezli dönem arasındaki kültürel farklılıkları “hakikat” ve “kamu söylemi” açısından ele alıyor. Ona göre, kitabın nitelikli bir kamusal söylem için etkin bir rol oynadığı, düşünmeyi derinleştirdiği, ciddilik, tutarlılık, süreklilik ve bütünlük gibi kavramların yaşama imkânları bulduğu Yorum Çağı daha hakiki.Gösteri Çağı ise ideolojinin yerine kozmetiğin geçtiği, hakikatin imaja yenik düştüğü, her şeyin “eğlenceli” bir biçimde sunularak içeriksizleştirildiği, müthiş bir enformasyon bombardımanının insanları parçalara ayırarak tepkisizleştirdiği, hafızanın kaybolduğu, algılamanın ve muhakeme yeteneğinin azaldığı bir dönem. Hayatımız hakkında karar verilen yer olduğu için çok ciddiye alınması gereken politika artık fikre değil görüntüye dayandırılıyor (ABD eski başkanlarından Richard Nixon seçimi makyajcısının sabotajı yüzünden kaybettiğini söylemiş); halkın zihnine kazınacak görüntüleri tasarlayan imaj yöneticisinin cilaladığı “şovmen politikacı” tipi, partinin yerine geçiyor... Postman bizi, duygularımızı ehlileştiren renklerin ötesine, eğlendiğimiz şeyin ne olduğunu düşünmeye çağırıyor. Düşünmeye! O kadar! Yeter çünkü!
Benzer Kitaplar
Kitap Fiyatları
Bkmkitap
₺21,60
Kargo bedava ve kapıda ödeme imkanı
Fidankitap
₺21,00
Hızlı ve güvenli kitap alışverişi
Kitapyurdu
₺28,98
SEPETE EKLE
Puan ve İncelemeler
8.4
10 üzerinden
132 Puan · 28 İnceleme
224 syf.
·
7/10 puan
Kitap temel olarak Amerika'dan yola çıkarak televizyonu eleştiriyor. Televizyonun bizleri nasıl aptallaştırdığını, programların amacının aslında ne olduğunu anlatıyor. Bana göre tek sıkıntısı teorilerini Amerika üzerinden örneklediğinden bunların havada kalmasıydı. Kitapta bahsedilen “show”ları ve şahısları ara sıra araştırmak zorunda kaldım. Kitap bu açıdan beni tamamıyla tatmin etmedi. Ayrıca Aldous Huxley ve George Orwell okuduysanız yazar ilk olarak bu ikisini karşılaştırıp şimdiki dünyamız ile ilişkilerini inceliyor. Bu kısımları okumak çok zevkli. Kitap şimdilerde yazılsaydı, yazar sosyal medya için ne düşünürdü diye merak ediyorum. Son olarak okunması çok kolay bir kitap değil, dili biraz ağır ama gerçekten odaklanarak okunduğunda zorlanılmaz diye düşünüyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
224 syf.
·
2 günde
·
9/10 puan
Amerikan toplumu üzerinden televizyonun işlevlerini ele alıyor Postman. Fakat okuyunca, yazılanların kendi milletinize de, oldukça bağnaz bir şekilde hem de, uyarlanabileceğini görüyorsunuz. Televizyon nedir, bizi mi yoksa düşünce gücümüzü mü öldürüyor? Neden seyrediyoruz ya da neden seyretme gereği duyuyoruz? gibi ve televizyonun etkileri üzerine soracağınız soruların birçoğunu bulabileceğiniz bir kitap. medya üzerine yazılan çalışmaların en eleştirellerinden biri. sosyal bilimcilerin okuması gereken bir kitap.
Okuyacaklarıma Ekle
224 syf.
·
7 günde
·
Puan vermedi
Yazar keşke günümüz internet kullanımınıda görebilseydi. Özellikle sürekli kaydırdığımız sosyal medya kullanımını. Sanırım "Televizyonda neymiş" derdi.
Okuyacaklarıma Ekle
224 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
Televizyon izlemeyin, gözünüz bozulur minvalinde değil elbette. Bilgiye ulaşma, bilgiyi edinme, öğrenmenin kaynağı olarak ekran ve basılı sözcüklerin bir karşılaştırılmasını yapıyor. Ekranlarla birlikte edebiyattaki niteliğin düşmesinin bir örneğini Amerikan Edebiyatından veriyor. MC Luhan'ın "araç mesajdır" sözünden hareket ederek aynı mesajı vermeye çalışsa bile ekranlar ve kitapların verdiklerinin asla aynı olmayacağını uzun uzun anlatıyor Postman. Ve daha neler... Çarpıcı bir kitap. Başucu kitabı.
Okuyacaklarıma Ekle
224 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
7/10 puan
Televizyon: Öldüren Eğlence
Neil Postman'ın Türkçeye Televizyon: Öldüren Eğlence adıyla çevrilen kitabı, televizyonun bir cazibe merkezi haline getirilmesiyle birlikte alışkanlıkların ya da insan ilişkilerinin nasıl değiştiğine göz atıyor. Kitap, George Orwell'in 1984 adlı kitabı ile Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünya kitaplarından hareket ederek hangi distopyanın öne çıktığını, geçmiş ve günümüzden örneklerle anlatıyor. Yazar bu iki distopya içinde genellikle 1984'ün daha bilinen ve belirgin olmasına rağmen esas durumun Cesur Yeni Dünya ile gerçekleştiğini ifade ediyor. Tarafını da kitabın başında belirtiyor ve Cesur Yeni Dünya'nın daha cesur bir şekilde günümüzle karşılığını bulacağını belirtiyor.
Dolaylı anlatımlarla konuları irdelerken bunları okur olarak okuyup geçmek yerine birileriyle tartışarak anlamak, anlamlandırmak çok daha iyi olurdu. Kitap bir öykü ya da roman olmadığı için, tez elden okunup geçilecek niteliğe sahip değil. Düşünme, sorgulama, anlama, çözümleme, anlamlandırma, aktarma gibi kavramlarla zihinsel tartışmayı da içerir.
Televizyon ise burada en önemli figür ya da özne durumundadır. Televizyonun geçmişteki telefon ve telgrafın devamı olduğunu belirterek, sözlü ve yazılı medya üzerine fikirlerini ifade ediyor. Bir zamanlar bir ozanın binlerce deyiş, türkü ya da hikayeyi aktarabilirken şu an telefon numarasını bile ezberden bilemeyecek bir durumla karşı karşıya kalındığını; ABD'de matbaanın geçirdiği evre ile sözlü kültürden bugünlere geçişin kıyaslaması da yapılıyor.
Televizyonun kitlelere bir iletiyi (mesajı) nasıl yansıttığını da anlatıyor. Salt televizyon ya da yazılı basının iletiyi yayması, göstermesi, vurgulaması, yanında G. Orwell ile A. Huxley'in romanlarıyla topluma sundukları kehanetleri bu konu üzerinden de göstermeye çalışıyor. Bu çerçevede Orwell mi yoksa Huxley mi haklı çıktı diye bir soru da soruyor?
Amerika özelinden örnekler verildiği için bazı kısımlar tam kavranamayabilir. Lakin anlatım dili sade ve anlaşılır.
Bu kitap 1985 yılında yazılmış. Türkçe ilk baskısı 1994, okuduğum 5. baskı ise 2014 yılında yayımlanmış
Ezcümle: Bu kitabı 15 - 16 Şubat 2021 tarihleri arasında okudum. Bu yazı ise 13 Ekim 2021 tarihinde 1000Kitap sitesine eklendi. Tavsiye ederim.
Okuyacaklarıma Ekle
Okurlar
Kadın
% 53.3
Erkek
% 46.7
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.52