Tell the Wolves I'm Home
Carol Rifka BruntOldest Tell the Wolves I'm Home Quotes
You can find Oldest Tell the Wolves I'm Home quotes, oldest Tell the Wolves I'm Home book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.That's what being shy feels like. Like my skin is too thin, the light too bright. Like the best place I could possibly be is in a tunnel far under the cool, dark earth. Someone asks me a question and I stare at them, empty-faced, my brain jammed up with how hard I'm trying to find something interesting to say. And in the end, all I can do is nod or shrug, because the light of their eyes looking at me, waiting for me, is just too much to take. And then it's over and there's one more person in the world who thinks I'm a complete total waste of space.
The worst thing is stupid hopefulness. Every new party, every new bunch of people, and I start thinking maybe this is my chance. That I'm going to be normal this time. A new leaf. A fresh start. But then I find myself at the party, thinking, Oh, yeah. This again.
So I stand on the edge of things, crossing my fingers, praying nobody will try to look at me in the eye. And the good thing is, they usually don't.
Sayfa 35
Need new hands. These are all used up!
You could just hold them, couldn't you? You could sit close to them, nestle into them so you could hear the machine of them churning away. You could press your ear against that person's back, listening to the rhythm of them, knowing that you were both made of the exact same stuff.
Maybe its's just that people didn't know everything then. There were things people had never seen before. Places nobody had ever been. You could make up a story and people would believe it. You could believe in dragons and saints. You could look around at plants and think that maybe they could save your life.
"Ama bu çok saçma. Madem o kadar mutlusun o zaman yaşamak istersin, değil mi? Mutlu olmaya devam etmek ve sonsuza dek yaşamak istersin." uzanıp Sigaramın külünü Toby'nin kül tablası olarak kullandığı o güzel toprak kaba silktim.
"Hayır, hayır. Yalnızca dünyanın en mutsuz insanları sonsuza dek yaşamayı ister çünkü hayatları boyunca istedikleri hiçbir şeyi yapamadıklarını düşünürler. Yeterince zamanları olmadığını, hayattan paylarına düşeni almadıklarını hissederler.
''Sanırım ben hikayesinin nasıl sonuçlanacağını öğrenmeyi beklemek zorunda olmayan sayılı insanlardan biriyim.Hayatım bir film olsaydı şimdiye kadar çoktan sıkılıp sinemadan çıkmış olurdum.''
Sayfa 305 - June ve Toby konuşurkenKitabı okudu
Birinin sana ihtiyacı olduğunu bilmenin insana bir tür güç bahşettiğini düşündüm.Bunun kemiklerimi güçlendirdiğini kanımı koyulaştırdığını hissediyordum.Kendimi, tanıdığım erkesten daha büyük ve daha akıllı hissediyordum.İstediğim her şeyi ama her şeyi yapabilirdim.
Sayfa 317Kitabı okudu
Bir insan bu derece çaresiz ve üzgün olduğu halde nasıl bu kadar güçlü ve normal davranabiliyordu?
Sayfa 328Kitabı okudu
"Zamanda Bir Buruşukluk adlı kitapta zamanın kocaman, eski, buruşuk kırışık bir battaniye olduğu yazıyor. Ben de o buruşukluklardan birine denk gelmek isterdim. Onun içinde kalmak. Küçücük, sımsıkı bir kıvrımın içinde sokulup saklanmak."
Sayfa 17Kitabı okudu