Bediüzzaman Said Nursi’nin,(r.a)Mektubat isimli eserinin 29. mektubunun dokuzuncu kısmı olan
Telvihat-ı Tis’a, yani “dokuz dolaylı anlatım” anlamına gelen bu eseri, ehemmiyetinden dolayı ayrıca müstakil olarakta neşredilmiştir. Bu eser, dokuz anlatıdan, nükteden oluşmaktadır.
Manevi olgunluk kazanma ve Allah’ın rızasına erme yolları olan, “tasavvuf, tarikat, velayet(ermişlik)” hakikatlerini ders veren, bunların sırlarını ilan eden binler cilt kitaplar yazıldığını beyan eden Bediüzzaman (r.a) bu eserinde, içinde bulunduğumuz zamanın gerekliliğinden dolayı kısa ve öz olarak bazı hakikatlerin sırlarını ifade etme zaruriyeti gördüğünü, eseri de bundan dolayı telif ettiğini söyler.
Ayrıca Bediüzzaman hz. bu eserinde, şeriatın ne olduğu veya ne olmadığıyla ilgili açıklamalarda bulunur ve şeriatın, tasavvuf ile tarikat ile ve hakikat ile nasıl bir bağlantısı olduğunu izah eder. Mesela, “Tarikatin ve hakikatin en yüksek mertebeleri, şeriatın cüzleri hükmüne geçer” der.
Ayrıca manevi olgunluğa erme ve Allahı bulma veya zahirden hakikate geçme yada huzuru daimiyi elde etmenin kritiklerini, tehlikelerini beyan edip bunlar karşısında nasıl bir tutum sergilememiz gerektiğini, ayet ve hadislerden örnek vererek açıklar.
Benim defalarca okuduğum ve her okuduğumda içinde daha farklı ve daha zengin manalar bulduğum bu eşsiz eserden,buradaki tüm okurların istifade etmesi dileğiyle.
Keyifli okumalar dilerim.
