Paul Lafargue, kitapta, aşırı çalışmanın kötülüklerini ele almış ve günde sadece 3 saat çalışmayı önermiş. Ücretli çalışmanın bir tür kölelik olduğundan bahseden Lafargue, eski Yunan'da çalışmanın kölelere mahsus, aşağılık bir şey olarak görülmesini hatırlatmış ve çalışmayı kutsayan din çevreleri ve filozofları eleştirmiştir. Lafargue'ye göre kimi sosyalistler de 'çalışma hakkı' adı altında çalışma dogmasını kutsamaktadır.