(...)
Yirmi birinci yüzyıl insanı
Komadılar, okuyamadı beni çağım.
Bundan sonra yaşarsam, şiirlerimi
Sana söyleyeceğim, sana yazacağım.
(...)
Bir şair için ne acı, bir toplum için ne utandırıcı bir durum.Çevresi kendisine sanki yokmuş, yaşamıyormuş gibi davranıyor! Oysa o vardı ve durmadan halkını, ülkesini düşünüyor, yapıtına çalışıyordu.