Kitabın yazarı Harun Hociç Bey ile 17 Nisan 2024 günü Saraybosna'da Umut Tüneli'nde bize yapmış olduğu rehberlik vesilesiyle tanıştım ve kitabını oradan aldım. Öncelikle bu tevazu sahibi ve kahraman komutan sözlerine ''Gazze'yi takip ediyor musunuz? İşte Bosna'da masum müslümanlar aynı kaderi yaşadı'' diye başlayarak gözlerimi doldurdu...
Kitaba gelecek olursam, bu kitap, 1992 ile 1995 arasında devam eden saldırılarda Bosna Hersek'e karşı yapılanlardan yazarın anıları ve gördüklerini anlatıyor. Yazar bu kitabı yazma sebebinin olanları, gördüklerini anlatmak ve unutulmamasını sağlamak olduğunu söylüyor. İçindeki birçok hikaye, özellikle 7.Müslüman Tugayı'nın hikayeleri kahramanlık ile hüzün bir arada olduğu için insanı duygudan duyguya sürüklüyordu. Bizlerin Bosna Savaşı hakkında bilgisi genel olarak serbest bölgeye ulaşmaya çalışan ve korkunç bir soykırıma uğrayan Srebrenica'dan ibaret; ancak bu kitapta o vahşet ve soykırım değil, müslüman Boşnakların askerlerinin amansız mücadelesi anlatılıyor.
Kitabı genel olarak çok beğendim ancak Türkçe dili ve redaksiyonun acilen elden geçmesi gerektiğini şerh etmeliyim.
