Temiz Yürekle
Attila JózsefTemiz Yürekle Sözleri ve Alıntıları
Temiz Yürekle sözleri ve alıntılarını, Temiz Yürekle kitap alıntılarını, Temiz Yürekle en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık ışık içinde göremiyorum bu dünyayı
Göremiyorum, deney tüpüne bakan
bir doktor rahatlığıyla
Diz çöküyorum, haykırıyorum yenilgimi
Yalnız kalmak istemeyen, ama
aynı zamanda da yüzeysel insan ilişkilerini istemeyen bir insandır şair. Bir şeye ait olduğunu bildiğinde yazar yalnızca. Yalnızlığın şairleri başka yalnızlara bağlı olduklarını hissederler. Kendini tamamen yalnız gören ve diğer yalnızlarla da ilişki kurmayan ise şiir falan yazmaz.
Seni seviyorum, çocuk nasıl severse annesini,
suskun sarnıçlar nasıl severse derinliklerini,
seviyorum, salonların ışığı sevdiği gibi,
sevdiği gibi ruhun alevi, bedeninse dinginliği!
Seviyorum seni, son soluklarını verene dek
yaşamayı nasıl severse ölümlüler.
Düşenleri nasıl kendine çekerse yer
öyle saklıyorum içimde her sözcüğünü, hareketini, gülümsemeni.
Sallandığıma bakılırsa bir gemi olmalı hayat
amaaan şimdi bayram seyran, sonrası faşizm
...
Yirmi yaşım güç kaynağı.
satıyorum yirmi yaşımı.
Alan kimse çıkmazsa
ben de satarım şeytana.
Hırsızlık ederim bozmadan yüreğimi, gerekirse hatta vururum birini.
Yakalayıp beni asarlar,
kutsal toprağa atarlar
ve güzelin güzeli yüreğimden
bir ot biter, yiyeni öldüren.
Ey, Avrupa, ne de çok sınırlar!
Ve her sınırda bir sürü katil!
İnanılmaz ağlayası bir sevgi duydum !
Okuyunca şiirlerini ve intiharını
Ölümü nasıl dokundu içime
Anımsarım...
Sayfa 11
Zaman damla damla eriyip gitmede
Karnım tok sütüne masalların
Ben gerçek ve elle tutulan
bir dünyayla beslenmekteyim
Göğün köpükleridir yükselen üstünde o dünyanın.
İnsan çocuk daha, bunu biliyorum
Ama büyümek istiyor, işte bu onun deliliği.
Anne-babası sevgi ve akıl
Ona göz kulak olsalar bari...
Yedinci Adam
Şu dünyada düşeceksen yollara,
İyisi mi yedi kez doğmaya bak
Bir kez, yangın çıkan bir evde doğ,
Bir kez, buzdan soğuk sellerde,
Bir kez, azgın deliler arasında,
Bir kez, olgun bir buğday tarlasında,
Bir kez de kimsesiz bir manastırda,
Bir ağızdan ağlayan altı bebek, yetmez:
Sen kendin yedinci olmaya bak.
Canını kurtarmak için
"Varlığımın derininden gelen mesajları dinliyorum…", "‘Ben’ denilen şey yok artık. Bu şiiri yazarken yutuyorum son kırıntılarını da"
Köylü nasıl toprağa muhtaçsa
Yağmura, güneşe nasıl muhtaçsa,
muhtacım sana.
Bitki nasıl ışığa muhtaçsa
Ve klorofile, fışkırmak için topraktan;
Muhtacım sana, çalışan kalabalık
Nasıl işe, ekmeğe, özgürlüğe muhtaçsa
Ve nasıl avuntuya muhtaçlarsa kuşatıldıklarında
Çünkü gelecek doğmadı daha acılarından.
Artık ışık içinde göremiyorum bu dünyayı
Göremiyorum, deney tüpüne bakan
bir doktor rahatlığıyla
Diz çöküyorum, haykırıyorum yenilgimi
Sevgilim, bir an önce gelmezsen yardımıma.
Tek Bir Kişi Okusun
Tek bir kişi okusun isterdim şiirlerimi:
Hani beni tanıyan, candan seven biri,
Başında kavak yelleri esen benimki gibi:
Bir tek o görebilirdi önceden olup bitecekleri
Ve kalkıp bu büyük boşluğa biraz insanlık eklerdi...
Onun yüreğinde de artık benimki gibi,
Kurtla kuzu, yan yana gezerdi...
O zamanın parasıyla
yirmibeş lira maaşım
yıl yetmişüç daha sigaraya bile başlamamışım
Ankara Birası yok satıyor
çünkü yok,
Tünel-Beyoğlu, Pasaj'da bir bira,
Arjantin iyi de bugün arife,
boşver, bayramsonu içerim
çoğu dinden imandan çıkarır,
azı tevekkülden mi ne
dindar eder adamı şu para denen meret
hem ilk maaştan kafa çekilmez derler
kaçarmış bereketi,
nasıl olsa hayat bir tren
çok istasyon var daha arada iner içerim.