Most Liked Teneke Trampet Quotes
You can find Most Liked Teneke Trampet quotes, most liked Teneke Trampet book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Bilmiyorum, hangi sabah, hangi akşam, bilmiyorum, günün şu ya da bu vakti olması önemli mi çünkü sevgi günün şu zamanı, bu zamanı diye bir şey tanımaz ve umut sonsuzdur ve inanç sınır tanımaz, sadece bilmek ve bilmemektir ki zamanlara ve sınırlara bağlıdır ve çok kez vaktinden önce sakallarda, sırtlanmış torbalarda, kabuklu bademlerde son bulurlar, bu yüzden yine şöyle demek zorundayım:
Bilmiyordum, oh, bilmiyorum neyle, ince ya da kaba, her dolduruşun fiyatı okunabilse bile bu fiyatın içinde neler var bilmiyorum, bu dolduruşların isimlerini hangi sözlüklerden yürüttüklerini bilmiyorum, bilmiyorum kimin eti, bilmiyorum kimin dili: Sözcükler bir anlam taşıyor, kasaplar sükûtla geçiştiriyor, ben dilimler kesiyorum, sen kitapları açıyorsun, ben lezzetini bulduğum şeyleri okuyorum, sen neyin sana lezzetli geldiğini bilmiyorsun…
Sayfa 309 - Cem Yayınevi, 1. cilt
Hep söylerler, bir anne her şeyi fark eder derler, her şeyi duyar, her şeyi affeder derler. Anneler günü tekerlemelerinden başka bir şey değil bunların hepsi. Annem bende bir cüce varlığı sezdi. Elinden gelse cüceyi kaldırıp atardı başından. Ama beni kaldırıp atamadı çünkü çocuklar cüce bile olsa belgelerde kayıtlıdır, öyle ha deyince kaldırılıp atılamaz. Sonra ben onun cücesiydim, beni kaldırıp atmakla kendi kendini atmış, kendi kendini engellemiş olacaktı. Ya ben ya cüce diye sorup durdu annem kendi kendine. Nihayet kendi hayatına son verdi, balıktan başka yiyecek komadı ağzına hem taze balık bile değil. Sonra da sevgililerine yol verdi; şimdi, annem Brenntau Mezarlığı'nda yatadururken, herkes diyor ki, annemin sevgilileri ve dükkânın müşterileri diyor ki: O cüce var ya, trampet çala çala mezara yolladı kadını. Oskar yüzünden yaşamak istemedi kadıncağız, onun kanlısı Oskar’dır.
Sayfa 257 - Cem Yayınevi, 1. cilt
Kim gün ışığını, lambaların ışığını söndürür benim için?
Sayfa 253 - Cem Yayınevi, 1. cilt
Testi boyuna gidip gelmişti suya, kırılmayacaktı da ne olacaktı.
Sayfa 37 - Cem Yayınevi, 1. cilt
Neyi bekliyordu Markus? Kendisine kalacak kırıntıları mı?
Ama annemle Jan, geride kırıntı bırakmıyor; ne varsa hepsini kendileri tıkınıyordu. Gözü asla doymayan ve sonunda kendi başını yiyen büyük bir iştahaları vardı. Kendi kendileriyle öylesine meşgul bulunuyorlardı ki..
Sayfa 146 - Cem Yayınevi, 1. cilt
Bana da söylemişler; kişilik sahibi kimselerin bulunmadığını, kişilik denen nesnenin yitirildiğini, insanların yalnızlık, anonim bir yalnızlık içinde, kişisel bir yalnızlık hakkından yoksun yaşayıp isimsiz ve kahramansız bir kitle oluşturduğunu, dolayısıyla roman kahramanları diye şeyin bundan böyle söz konusu edilemeyeceğini başta kesinlikle belirtmek yerinde olur, alçak gönüllü bir izlenim uyandırır, demişlerdi.
Hani söylenildiği gibi olabilir bütün bunlar, doğru ve gerçek şeyler olabilir. Ama yine de ben, kendim Oskar ve bakıcım Bruno hesabına şu noktayı açıklamak isterim ki ikimiz de kahramanız; birbirinden büsbütün değişik kahramanlarız; o gözetleme penceresinin önünde, ben gözetleme penceresinin arkasında; Bruno kapıyı açmaya görsün, bütün dostluk ve yalnızlığımıza rağmen, ikimiz de henüz isimsiz ve kahramansız bir kitle oluşturuyoruz.
Sayfa 9 - Cem Yayınevi, 1. cilt