Kent bu kıvamsız, verem. Görünsem görklü gürültü
Kurtulur şimdi zembereğinden. Sinsem ki ölünecek şey
Kalmamış olur birden. İşte bu yüzden ey dirim tüketen
Ben benim bende patlar vakum ve kesilir ümit benden!
Ey rezil bir yalan makamındasın uzundur zaman! Kalk
Ayağa hoyrat ve nobran, kalk kaldır leşini tabyadan! Dert
Değil göz çukuruna hem dağdır yıkılan, durma tırman!