Gerçekten, yetenekli bir insanın yaşamak zorunda olduğu çağ dümdüz ve budalaca olunca, sanatçı, ayrımına varmadan, bir başka yüzyılın özlemi içinde yaşar.
... sınıflar arasında mutsuzluk dengesini kuran bir adalet vardı: zenginlerin daha füçsüz ve zayıf bedenini daha amansız bir biçimde ezen bedensel acılardan. yoksulları daha kolay bağışık tutardı.
Schopenhauer'ın gözlemleri hiçbir şeye varmaz; deyim yerindeyse, sizi ortada bırakır; özdeyişleri, sonuçta, bir kuru yakınmalar demetinden başka bir şey değildir;
Sayfa 19 - Yapı Kredi Yayınları Kazım Taşkent Serisi