Tek bir damla gözyaşı, hâkimiyetim altından kaçtı. Yanaklarımdaki kesikleri yaktı. Başka bir damla daha sessizce yuvarlandı.
Bir gözyaşı kaybettiğim şey içindi.
Bir gözyaşı kazandığım şey içindi.
Bir gözyaşı çaresiz olduğum içindi.
Bir gözyaşı âşık olduğum içindi.
“Aptallık ettiğini biliyorsun ve buna rağmen beni zorlamaya
devam ediyorsun. Av peşinde olan bir panteri okşamaya çalışır miydin? Non, parce que la mort te trouverait rapidement" Hayır,
çünkü ölüm seni büyük bir hızla bulurdu. Sözleri bir mermi gibi
keskindi...
-Sen benim kanatlarımsın. Uçmamı sen sağlıyorsun..
+Sen benim yalnızlığımı çaldın. Sana kanatlarını vermiş olabilirim, ama benim yerçekimim sensin. Senin merkezinden asla çıkamam.