Çocuk kitabı diye başladığım seri; beni bambaşka düşüncelere iten, yer yer felsefi sohbetler barındıran ve aynı zamanda teoloji ve fizik de içeren harika bir hikaye halini aldı. Bir an önce bitirmek isterken aynı zamanda hiç bitmesin istedim...
Tabii ki seri içinde çokça bahsedilir nasılsın finale gelindiğinde sönük geçen anlar da oldu. Ama kitap geneline bakıldığında o kadar güzel ve o kadar hüzünlü bir mutluluktu ki; hakkında kötü bir eleştiri yapmaya gönlüm razı değil.
Ve kesinlikle çocuklar için değil. Belki sadece ilk kitabı. Aynı harry potter serisinde olduğu gibi kitap sayısı arttıkça gerilim de arttı ve çocukların boyunu biraz aşmaya başladı.
Serinin sonuna kadar durmadan neden dedim... Finale kadar kim iyi, kim kötü bilemedim. Ama neyse ki yazar sonunda tüm düğümleri özenle açıklamış, bitişinde akılda soru işaretleri bırakmamış. Kitap sonları için bu benim çok dikkate aldığım bir kıstas. Aklımda acabalarla asla keyif alamıyorum.
