Sanki Einar sonu gelmez bir dönüşüm sürecindeymiş, sanki tüm bu değişimler, gizemli kanamalar, çökmüş yanaklar, bitmeyen özlem asla bitmeyecekmiş, son bulmayacakmış gibiydi. Sonra düşündüğünde şu kanıya varırdı: Değişmeyen bir şey var mıdır ki? Herkes her zaman yeni birisine dönüşmüyor mu?