The Dragon Reborn
Robert JordanLow Rated The Dragon Reborn Reviews
You can find Low Rated The Dragon Reborn quotes, low rated The Dragon Reborn book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
9.1Out of 10
Boru çalındı ve üç ta’verenimiz için bambaşka yollar gözükmeye başladı.Mat, kendisini ölüme sürükleyen hançerle bağının kesilebilmesi için Egwene, Elayne ve Nynaeve ile Tal Varon’a gidiyor, kızlar ise Aes Sedai olabilmek için yarım bıraktıkları eğitimlerine geri dönüyor.
Rand, Tear’a gidip, Ejder Kehanetleri’nden biri olan Callandor adlı kılıcı alıp, Yenidoğan Ejder olduğunu kanıtlamak üzere yollara düşüyor.O kılıcı eline alır ve Tear Taşı’nın düşmesine sebep olursa tüm dünya onun Ejder olduğunu kabul etmek zorunda kalacak.Karanlık Varlık ve ona hizmet eden Ruhsuzlar, Kara Ajah’lar ve Terkedilmişler ise kahramanlarımızı yine rahat bırakmayacaklardır.
Bu kitapta bol bol rüyalarda yolculuk yaptık ve bu hem tehlikeli hem de çok güzeldi.Perrin, Mat ve özellikle Rand artık ne olduklarını daha çok benimsemeye başladılar ve çocukluklarını geride bıraktılar.Yine yeni karakterler eklendi.Egwene, Nynaeve ve Elayne daha çok güçlendiler.Kısacası keyifle okuyorum her bir kitabı.
Daha çok bir geçiş kitabıydı. Olaylar tamamen ve ejder tamamen yerine oturdu bundan sonra en azından Rand'ın ikilemlerini görmeyeceğiz. Yine yazarın kalemi akıcıydı ve kendini okuttu.
Öncelikle şunu söylemek isterim. İlk iki kitapta Egwene ve Nynaeve ikilisinden hoşlanmadıysanız durum değişmeyecek hatta daha da ilerleyebilir. Kitabın nerdeyse yarısı bu karakterlerin gözünden işleniyor ve Zaman Çarkı okurken bu kadar sıkılacağımı asla düşünmezdim. Neredeyse hiçbir işe yaramayan bu gereksiz karakterler neden bu kadar çok işlenmiş anlayamadım. Bir de finalde sanki kendileri çok iş yapmış gibi böbürlene böbürlene konuşuyorlar. Hiçbir karaktere bu kadar sinir olduğumu hatırlamıyorum. Genel gidişat bu iki karakter yüzünden yer yer sıkıcı olsa da Perrin, Mat ve birkaç kez gördüğümüz Rand toparlıyor hikayeyi ve müthiş bir finalle son buluyor kitap.
(Dikkat:Bol bol spoiler içerir.)
Yenidendoğan Ejder,diğer iki kitaba göre kesinlikle daha sürükleyici ve akıcıydı.Bunun sebebi elbette Rand'a daha az yer verilip Egwene,Perrin ve Mat'a odaklanmasıydı.Başlangıçtaki kamp hayatı çok kısa yer aldı,ama yinede o 'yerleşik' hayat,Ejder Sancağı hoş detaylardı.Perrin'in durumu hala tam olarak açıklanmadı ve sayfalar ilerledikçe gizemini arttırdı.Mat diğer iki kitapta cidden çok salak ve sinir bozucu birisi imajı çizmişti fakat bu kitapta Egwene,Nynaeve ve Elayne için yaptıkları o imajı benim gözümde düzeltti.Mat'ın ilerde alacağı rollerle ilgili de biraz fikir edindim açıkçası.Tar Valon sahneleri her zamanki gibi çok keyifliydi.Karakterlerin adım adım birbirlerine yaklaşmaları,gözden kaçırılan denk gelişler biraz sinir bozucuydu.Bu kitap seriye biraz daha fazla ısınmama sebep oldu.
Seriyi okuyanlar bu kitap için çok sıkıcı, en kötü kitaplardan biri falan dediği için sıfır beklentiyle başlamıştım. Belki de o yüzden baya beğendim. Bence özellikle ikinci yarısı oldukça tempolu bir kitaptı.
Komikli spoiler olabilir. Bir şey de söylemedim aslında okuyabilirsiniz ya, pek spoiler yok. Yine de aşırı hassassanız okumayın bari.
Kitap, Almoth Ovası civarından Rand’ın ve Tar Valon’dan diğer kahramanlarımızın Tear’a doğru belli sebeplerle yolculuğunu, kitabın sonunda ise Tear’da, Taşın Yüreği’nde yaşanan cümbüşü konu alıyor.
Tear’da Callandor var. Yani Zaman Çarkı evrenindeki Excallibur. Parıl parıl bir kılıç. Kılıç olmayan kılıç. En güçlü sa’angreallerden biri. Bu kılıçı sadece Yenidendoğan Ejder oradan alabiliyormuş. Rand Callandor’un peşinde. Artık emin olmak istiyor. Ejder bensem diyor, Callandor’u istiyorum diyor. Madem Ejder’im, o zaman çekerim Callandor’u yenerim Karanlık Varlık denen ib’lisi diyor.
Tabi Aiel’ler durur mu, onlar da Şafakla Gelen Tear’da görünecek diye ulelek ulelek diyerek çatılarda gezinmeye başlıyorlar.
Bu sırada Terkedilmişler de yavaştan kurtuluyor zincirlerinden. Her an her yerde olabilirler durumu var. Allah’ım esirgesin tehlikeli varlıklar. Gerçi Rand İkinci Kitapta Karanlık Varlığı tokatlamıştı bunlardan ne olur diyebilirsiniz. Sahi tokatlamış mıydı?