Kitabın tanıtım yazısını okuduğumda bu kitap ne anlatıyor ya, diye bayağı bir düşünmüştüm ve kitabın ortalarına kadar da bu düşünme sürecim devam etti. Ve ortalarından sonra tanıtım yazısıyla hiçbir alakası olmadığını fark ettim kitabın. Her şey tamamen Nathaniel'in kafasının içinde gerçekleşiyor.
Yine Abby ve Nathaniel'in ilişkileri ve hayatlarındaki yenilikleri içeren güzel bir romandı ortalara kadar ama kitabın diğer yarısını okumak tamamen işkence oldu benim için. Hatta şu an yazarın okurların üzerinde mind-fuck denediğinden şüpheleniyorum. Eğer gerçekten böyle bir durum varsa son derece başarılı olduğunu söyleyebilirim. Ama yine de kitabı çok sevdim.
Kitabın ikinci yarısı Nathaniel'in kendi kafasının içinde kaybolmasını anlatıyordu ve o kadar kayboldu ki en sonunda her şeyi mahvetti. Ama tabii ki her zamanki güçlü ilişkileri bu zorluğun da üzerinden kalktı. Ben duygusal olarak Abby'nin yerinde olsam Nathaniel'i affedebilir miydim bilemiyorum ama onların ilişkisi için aksini düşünmek biraz fantastik olurdu.
Son birkaç kitaptır sürekli Cole ve Sasha kısımları var seride ve diğer subların Cole'den sanki bir canavarmış gibi bahsetmesinden hiç hoşlanmasam da bu kısımlara bayılıyorum. Zaten Cole ve Sasha'nın hikayesinin sırası geldi. Onların kitabını da büyük bir merakla okuyacağım.
