İsimsiz anlatıcı, Lizbon'daki rahat bir hayattan koparılmış ve 27 ayını ön saflarda bahtsız asker arkadaşlarını tedavi etmek için harcamış genç bir doktordur. İsimsiz diyoruz ama aslında 1970'lerin başında, Portekiz'in Angola ile savaşı sırasında bir sağlık görevlisi olarak bulunan Antunes'in kendi otobiyografik deneyimi... İşte benim için hikayeyi çarpıcı kılan da bu... Tanık olunan olaylar o kadar sert ve ağır ki her satırda bende bir şok etkisi yarattı.
Lobo Antunes çok iyi bir gözlemci, zira bu kadar uzun ve yerinde benzetmeler yapmak büyük bir yetenek işi. Antunes'in olayları anlatma biçimini, çarpıcılığını çok sevdim. Evet zor bir okuma, evet yer yer, özellikle sonlara doğru sansürsüz, açık bir anlatımı var; ama ben bu anlatımı sevdim, itici gelmedi ve hatta onun için üzüldüm. Zira o savaşın peşini bırakmadığı bir kurbandı bana göre.
..
..
"Bu sırada balık olan bizler, Allahın siktir ettiği bu yerde, tuzak tellerine takılıyoruz, bir el bombası geliyor, bizi ortadan ikiye ayırıyor ve bir bir ölüyoruz. Yola oturmuş hastabakıcı, donakalmış bir ifadeyle elinde tuttuğu bağırsaklarına bakıyordu, ellerindeki sıcak, tiksinç, tombul ve sarı şeye bakıyor, makineli tüfek nişancısı boğazındaki deliğe rağmen ateş etmeye devam ediyordu."
..
