The Name Of The Wind sözleri ve alıntılarını, The Name Of The Wind kitap alıntılarını, The Name Of The Wind en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir.
birinci kapı uykudur. uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer. aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kedini acıdan korur.
ikinci kapı unutmaktır. bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak, hatta belki de asla iyileşemeyecek kadar derindir. ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. “zaman tüm yaraları iyileştirir” sözü yanlıştır. zaman çoğu yarayı iyileştirir. geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır.
üçüncü kapı deliliktir. bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar. bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir. gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan sakınmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir.
dördüncü kapı ölümdür. son sığınak. öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez. ya da en azından bize öyle söylenir.”
“zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu gösterir.
birinci kapı uykudur. uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer. aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur.
ikinci kapı unutmaktır. bazı yaralar kısa zamanda kapanmayacak, hatta belki de asla iyileşmeyecek kadar derindir. ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. ''zaman tüm yaraları iyileştirir.'' sözü yanlıştır. zaman çoğu yarayı iyileştirir. geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır.
üçüncü kapı deliliktir. bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar. bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir. gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan saklanmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir.
dördüncü kapı ölümdür. son sığınak. öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez. ya da en azından bize öyle söylenir.”
" sarıldığı zaman hiç düşünmeksizin gözlerinizi dünyaya kapayabileceğiniz bir kişiyi bulabilirseniz, kendinizi şanslı sayın. sadece bir günlüğüne, hatta bir dakikalığına bile olsa."
"I wanted to take her hand. I wanted to brush her cheek with my fingertips. I wanted to tell her that she was the first beautiful thing I had seen in three years. That the sight of her yawning to the back of her hand was enough to drive the breath from me. How I sometimes lost the sense of her words in the sweet fluting of her voice. I wanted to say that if she were with me then somehow nothing could ever be wrong for me again."
...hancının kendisi de keyifsizdi. Sağlıksız değil, sadece içi boştu. Sönüktü. Yanlış bir toprağa dikilen ve hayati bir ihtiyacından yoksun kaldığı için solmaya başlayan bir bitki gibi.
Zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. Klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir.
Birinci kapı uykudur. Uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. Bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer. Aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. Zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur.
İkinci kapı unutmaktır. Bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak, hatta belki de asla iyileşemeyecek kadar derindir. Ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. “Zaman tüm yaraları iyileştirir” sözü yanlıştır. Zaman çoğu yarayı iyileştirir. Geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır.
Üçüncü kapı deliliktir. Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar. Bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir. Gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan sakınmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir.
Dördüncü kapı ölümdür. Son sığınak. Öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez. Ya da en azından bize öyle söylenir.